Вольга Фёдараўна Кавіцідзі

Вольга Фёдараўна Кавіцідзі
Вольга Фёдараўна Кавіцідзі
	укр.: Ольга Федорівна Ковітіді
	з 15 красавіка 2014 года
Прэзідэнт	Уладзімір Пуцін
Папярэднік	пасада заснавана
	18 сакавіка 2014 — 26 сакавіка 2014 года
Кіраўнік урада	Сяргей Аксёнаў
Папярэднік	пасада заснавана
	27 лютага 2014 — 17 сакавіка 2014 года
Кіраўнік урада	Сяргей Аксёнаў
	26 сакавіка 2006 — 17 сакавіка 2014 года
Нараджэнне	7 мая 1962 (61 год); Сімферопаль, Крымская вобласць, УССР, СССР;
Бацька	Фёдар Кавіцідзі
Партыя	Адзіная Расія; Партыя рэгіёнаў (люты 2014);
Член у	Савет Федэрацыі;
Адукацыя	Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт
Навуковая ступень	кандыдат юрыдычных навук (1999)
Дзейнасць	адвакат, палітык, дзяржаўны дзеяч, юрыст
Навуковая дзейнасць
Навуковая сфера	права і палітыка
Узнагароды	; ; ;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Во́льга Фё́дараўна Кавіці́дзі (укр.: Ольга Федорівна Ковітіді; нар. 7 мая 1962 года) — украінскі і расійскі палітык. Член Савета Федэрацыі Федэральнага сходу Расійскай Федэрацыі ад выканаўчай улады Рэспублікі Крым з 15 красавіка 2014 года^[2].

Дэпутат Вярхоўнага Савета Аўтаномнай Рэспублікі Крым з 26 сакавіка 2006 па 17 сакавіка 2014^[3]. Намеснік Старшыні Савета міністраў Рэспублікі Крым з 18 сакавіка па 26 сакавіка 2014.

На расійскім тэлебачанні Кавіцідзі вядомая сваімі ўкраінафобнымі заявамі^[4].

Кандыдат юрыдычных навук, дацэнт. Старшыня Саюза юрыстаў Аўтаномнай Рэспублікі Крым. Намеснік старшыні Саюза юрыстаў Украіны. Член Сусветнай Асацыяцыі юрыстаў, Сусветнага кангрэсу юрыстаў украінскага паходжання. Член Савета Сусветнага грэчаскага Міжпарламенцкага Саюза.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Дэпутат Вярхоўнага Савета Аўтаномнай Рэспублікі Крым склікання 2006—2010 гадоў.

З 2010 года — дэпутат Вярхоўнага Савета Аўтаномнай Рэспублікі Крым шостага склікання. У папярэднім складзе парламента Крыма ўваходзіла ў «Блок Куніцына» (фракцыя «Крым»).

З 2010 па люты 2014 года — член Партыі рэгіёнаў^[5].

З 1980 года — лабарант НДС Сімферопальскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Фрунзэ. З 1980 па 1981 год — сакратар-машыністка гістарычнага факультэта Сімферопальскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Фрунзэ.

З 1981 года — сакратар-машыністка аптова-рознічнай канторы «Укрбудматэрыялы», г. Сімферопаль.

З 1981 па 1982 год — машыністка аддзела юстыцыі Крымскага аблвыканкама.

З 1983 па 1986 год — кур’ер, статыстык Сімферопальскага райкама УЛКСМ Украіны.

У 1986 годзе Вольга Кавіцідзі завочна скончыла Адэскі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «правазнаўства», атрымала кваліфікацыю юрыста.

З 1986 па 1987 год — кіраўнік гуртка правазнаўства Дома піянераў Сімферопальскага раённага аддзела адукацыі.

З 1987 па 1995 год — адвакат Крымскай калегіі адвакатаў, г. Сімферопаль.

З 1995 па 1999 год — кіраўнік Крымскага юрыдычнага агенцтва «Інтэрнамікас», г. Сімферопаль.

З 1997 года — старшыня Саюза юрыстаў Аўтаномнай Рэспублікі Крым, намеснік старшыні Саюза юрыстаў Украіны.

З 1999 года — галоўны рэдактар юрыдычнага часопіса «Шалі Феміды».

З 2001 па 2006 год — дэкан Крымскага факультэта Нацыянальнай юрыдычнай акадэміі Украіны імя Яраслава Мудрага, г. Сімферопаль.

З 2006 по 2008 год — намеснік старшыні Севастопальскай гарадской дзяржаўнай адміністрацыі.

З 2008 года — выканаўца абавязкаў начальніка, з кастрычніка 2008 года — начальнік Галоўнага кіраўніцтва юстыцыі Міністэрства юстыцыі Украіны ў г. Севастопалі. З кастрычніка 2013 года — памочнік міністра юстыцыі Украіны.

З 28 лютага па 17 сакавіка 2014 года — намеснік Старшыні Савета міністраў Аўтаномнай Рэспублікі Крым.

З 18 па 26 сакавіка 2014 года — намеснік Старшыні Савета міністраў Рэспублікі Крым.

З 15 красавіка 2014 года — сенатар ад выканаўчай улады Крыма.

20 верасня 2019 года пасля інаўгурацыі Сяргей Аксёнаў зноў прызначыў Кавіцідзі сенатарам ад выканаўчай улады Крыма на пяць гадоў.

Расійска-ўкраінская вайна[правіць | правіць зыходнік]

Падчас расійскай інтервенцыі ў Крым стала калабарацыяністкай, супрацоўнічала з акупацыйнымі ўладамі.^[4]

26 сакавіка 2014 года — расійская акупацыйная ўлада Крыма прызначыла Вольгу членам Савета Федэрацыі Расіі ад Крыма^[6]^[7].
Член Камітэта Савета Федэрацыі па абароне і бяспецы.
У лютым 2015 года — парламенцкая асамблея АБСЕ адмовілася прызнаваць паўнамоцтвы члена расійскай дэлегацыі Кавіцідзі, як «першага члена Савета Федэрацыі РФ ад Крыма»^[8]^[9]^[10]^[11].

Кавіцідзі знаходзіцца ў санкцыйным спісе Еўрапейскага саюза. Пракуратура Аўтаномнай Рэспублікі Крым, якая часова размешчана ў Херсоне, завяла справу супраць яе і падазрае ў дзяржаўнай здрадзе, у сувязі з чым яна абвешчаная ў вышук^[12].

Украінафобія[правіць | правіць зыходнік]

У эфіры расійскай праграмы «Час пакажа» на «Першым канале», Кавіцідзі, спасылаючыся на словы кіраўніка тэрарыстаў «ДНР» Аляксандра Захарчанкі, агучыла фейк пра тое, што ўкраінскія сілавікі на Данбасе «гвалтуюць дзяцей, заліваючы ім у похву пенабетон».^[4]

«Мне запомнілася тое, пра што сказаў зараз Аляксандр Захарчанка. Калі мы абмяркоўвалі ўсё тое, што адбываецца цяпер на Данбасе, ён сказаў: "Вы ведаеце, такіх зверстваў мы не бачылі ніколі. Гэта нелюдзі". І прывёў прыклад таго, што вельмі шмат такіх выпадкаў, пра якія сёння проста страшна казаць. Згвалтаваная васьмігадовая дзяўчынка, якой у похву заліваецца пенабетон. Прывялі выпадкі, калі чатыры дзяўчынкі, літаральна ад 18 да 25 гадоў, у якіх на лбе выразалі "Кума сепаратыста", "Жонка сепаратыста", "Дачка сепаратыста". З разрэзанымі грудзьмі, іх спіна да спіны пасадзілі, дротам абвязалі і адправілі іх сваякам"»

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Украіна[правіць | правіць зыходнік]

Ордэн Княгіні Вольгі III ступені^[13];
Ганаровае званне «Заслужаны юрыст Украіны»^[14];
Ганаровае званне «Заслужаны юрыст Аўтаномнай Рэспублікі Крым» (2004);
Адзнака Канстытуцыйнага суда Украіны;
Ганаровая грамата Кабінета Міністраў Украіны (2007);
Ганаровая грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета Аўтаномнай Рэспублікі Крым (2013).

Расія[правіць | правіць зыходнік]

Ордэн Сяброўства (16 сакавіка 2014 года);
Медаль «За доблесць» (сакавік 2014 года);
Медаль «За вяртанне Крыма» (красавік 2015 года);
Ордэн «За вернасць абавязку» (Рэспубліка Крым, 13 сакавіка 2015 года) — за заслугі ў перыяд арганізацыі рэферэндуму аб дзяржаўнай прыналежнасці Крыма^[15].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
↑ Ковитиди Ольга Федоровна (руск.). Совет Федерации Федерального Собрания Российской Федерации. Праверана 15 красавіка 2014.
↑ Верховная рада Украины распустила Верховный совет Крыма (руск.)
↑ ^а ^б ^в «Пенобетон во влагалище ребенку»: на КремльТВ рассказали о «зверствах» ВСУ на Донбассе (руск.)
↑ Парламентские выборы 2012 — Комментарии (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2017. Праверана 1 красавіка 2014.
↑ Ъ-Новини — Вице-премьер Республики Крым Ольга Ковитиди стала членом Совета Федерации (руск.)
↑ Ольга Ковитиди стала сенатором (руск.)
↑ Statement on the rejection of russia's designation of Olga Kovitidi as a Member of the OSCE Parliamentary Assembly (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2018. Праверана 28 снежня 2017.
↑ Report and Recommendation of the Credentials Committee regarding the Russian Federation's Designation of Ms. Olga Kovitidi as a Member of the OSCE PA (англ.)
↑ ПА ОБСЕ отказалась признавать полномочия члена российской делегации Ковитиди – МИД Украины (руск.) «Интерфакс-Украина», 18.02.2015
↑ ПА ОБСЕ отклонила кандидатуру российского сенатора от Крыма (руск.)
↑ Прокуратура АРК предоставила список экс-депутатов ВР Крыма, объявленных в розыск (руск.). Центр журналистских расследований (6 жніўня 2015). Праверана 21 лістапада 2017.(недаступная спасылка)
↑ Указ президента України від 7 кастрычніка 2004 года № 1189/2004 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня юриста»
↑ Указ президента України від 4 кастрычніка 1999 года № 1276/99 «Про відзначення нагородами України»
↑ Постановление Президиума ГС РК от 13 марта 2015 года № 510-1/15 (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Біяграфія В. Ф. Кавіцідзі на сайце Урада Рэспублікі Крым Архівавана 29 сакавіка 2019. (руск.)
Старонка В. Ф. Кавіцідзі на сайце Савета Федэрацыі ФС РФ (руск.)

[_033495c6053bf66f-1] а ^б ^в ^г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>

[2] Ковитиди Ольга Федоровна (руск.). Совет Федерации Федерального Собрания Российской Федерации. Праверана 15 красавіка 2014.

[3] Верховная рада Украины распустила Верховный совет Крыма (руск.)

[:0-4] а ^б ^в «Пенобетон во влагалище ребенку»: на КремльТВ рассказали о «зверствах» ВСУ на Донбассе (руск.)

[5] Парламентские выборы 2012 — Комментарии (руск.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2017. Праверана 1 красавіка 2014.

[6] Ъ-Новини — Вице-премьер Республики Крым Ольга Ковитиди стала членом Совета Федерации (руск.)

[7] Ольга Ковитиди стала сенатором (руск.)

[8] Statement on the rejection of russia's designation of Olga Kovitidi as a Member of the OSCE Parliamentary Assembly (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 2 студзеня 2018. Праверана 28 снежня 2017.

[Report-9] Report and Recommendation of the Credentials Committee regarding the Russian Federation's Designation of Ms. Olga Kovitidi as a Member of the OSCE PA (англ.)

[10] ПА ОБСЕ отказалась признавать полномочия члена российской делегации Ковитиди – МИД Украины (руск.) «Интерфакс-Украина», 18.02.2015

[11] ПА ОБСЕ отклонила кандидатуру российского сенатора от Крыма (руск.)

[12] Прокуратура АРК предоставила список экс-депутатов ВР Крыма, объявленных в розыск (руск.). Центр журналистских расследований (6 жніўня 2015). Праверана 21 лістапада 2017.(недаступная спасылка)

[13] Указ президента України від 7 кастрычніка 2004 года № 1189/2004 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня юриста»

[14] Указ президента України від 4 кастрычніка 1999 года № 1276/99 «Про відзначення нагородами України»

[15] Постановление Президиума ГС РК от 13 марта 2015 года № 510-1/15 (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]