Старынкі (Віцебскі раён)
Вёска
Старынкі
Старынкі на карце Беларусі ±   |
Стары́нкі[1] (трансліт.: Starynki, руск.: Старинки) — вёска ў Віцебскім раёне Віцебскай вобласці. Уваходзіць у склад Ноўкінскага сельсавета. За 10 км на поўдзень ад Віцебска, 4 км ад чыгуначнай станцыі Мядзвёдка на лініі Віцебск — Орша.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
У 18 стагоддзі вёска ў Віцебскім ваяводстве ВКЛ. У 1770 годзе ў складзе маёнтка Белева ва ўладанні езуітаў. Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай у складзе Расійскай імперыі, у Віцебскім павеце Пскоўскай, з 1776 года Полацкай губерні. З 1796 года ў Беларускай, з 1802 года ў Віцебскай губерні. У 19 стагоддзі вёска ў складзе маёнтка Сялюты Віцебскага павета Віцебскай губерні. У 1905 годзе вёска мела 81 дзесяцін зямлі, адносілася да Ласосінскай сельскай грамады. У сакавіку 1924 года вернута ў склад БССР. З 20 жніўня 1924 года вёска ў Шумянскім сельсавеце Віцебскага раёна Віцебскай акругі (да 26 ліпеня 1930 года). У 1929 годзе створаны калгас імя Молатава. У 1936 годзе ў вёску пераселены жыхары вёсакВерацяі і Клетчына, у 1939 годзе — вёсак Ракава-1, Ракава-2 і Ціханяты. З 20 лютага 1938 года ў Віцебскай вобласці. У Другую сусветную вайну з сярэдзіны ліпеня 1941 года да канца чэрвеня 1944 года акупіравана нацысцкімі войскамі, якія спалілі 40 двароў, загубілі 6 мірных жыхароў, 15 жыхароў загінулі ў баях супраць гітлераўскіх захопнікаў на франтах вайны. Пасля вайны вёска адбудавалася часткова, колькасць жыхароў не дасягнула даваеннага ўзроўню. З 16 ліпеня 1954 года вёска ў Русакоўскім сельсавеце, з 22 снежня 1960 года — у Ноўкінскім сельсавеце. У 1969 годзе ў складзе калгаса «Світанне». У 2003 годзе ў складзе КСУП «Рудакова».
Насельніцтва[правіць | правіць зыходнік]
- 5 двароў, 44 жыхары (1785)
- 2 двары, 29 жыхароў (1905)
- 67 двароў, 308 жыхароў (1926)
- 40 двароў, 206 жыхароў (1941)
- 31 двор, 72 жыхары (1969)
- 11 гаспадарак, 72 жыхары (2000)
- 7 гаспадарак, 10 жыхароў (2018)
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 10: Віцебская вобласць, кн. 2 / рэдкал.: У. У. Андрыевіч (гал. рэд.) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2019. — 728 с.: іл. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-11-1126-4.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
