Салодка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Салодка

Glycyrrhiza lepidota.
Агульны від квітнеючай расліны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Glycyrrhiza L.

Тыпавы від
Віды

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  26717
NCBI  46347
EOL  28287
GRIN  g:5031
IPNI  22503-1

Салодка, таксама лакрычнік, лакрыца[3] (Glycyrrhíza) — род травяністых раслін сямейства Бабовыя.

Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]

Шматгадовыя травы з патоўшчаным паўзучым карэнішчам. Лісце непарнаперыстае, часта клейкае. Кветкі звычайна ліловыя, у пазушных гронках. Плод — боб на 1—8 зярнятак.

Віды[правіць | правіць зыходнік]

Род налічвае ад 20 да 30 відаў, некаторыя з іх[4]:

Арэал[правіць | правіць зыходнік]

Арэал распаўсюджвання амаль касмапалітычны, прадстаўнікі роду сустракаюцца ва ўмераным і субтрапічным паясах Еўразіі і Амерыкі, у Паўночнай Афрыцы і Аўстраліі. На тэрыторыі Беларусі інтрадукаваны: салодка бледнакветкавая (Glycyrrhiza pallidiflora), салодка голая (Glycyrrhiza glabra), салодка пахучая, салодка уральская (Glycyrrhiza uralensis) і інш.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Салодка, Лакрычнік, Лакрыца ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т. 14. Мн., 2002 — С. 111
  4. Па даных сайта GRIN (гл. раздзел Спасылкі).
  5. Entry for Glycyrrhiza L. (англ.). NCU-3e. Names in current use for extant plant genera. Electronic version 1.0 (24 верасня 1997). Праверана 22 снежня 2010.
  6. Назва Лакрычнік голы згодна з Я. П. Шмярко, І. П. Мазан. Лекавыя расліны ў комплексным лячэнні. — Мн: Навука і тэхніка, 1989. — С. 388. — 399 с. — ISBN 5-343-00120-3.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Прохараў В. М. Салодка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 111. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
  • Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред М. С. Гиляров. Ред. колл. А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд. исправл. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 593. — 864 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]