Фёдар Іванавіч Прывалаў
Фёдар Іванавіч Прывалаў | |
---|---|
альтэрн.: Фёдар Іванавіч Прывалаў[1] | |
Дата нараджэння | 10 сакавіка 1957 (67 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | навуковец |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар сельскагаспадарчых навук (2009) |
Навуковае званне |
|
Альма-матар | |
Узнагароды |
Фёдар Іванавіч Прывалаў (нар. 10 сакавіка 1957, в. Пабеда, Веткаўскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі вучоны ў галіне раслінаводства. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2021[2], член-карэспандэнт з 2014), доктар сельскагаспадарчых навук (2009), прафесар (2013). Ганаровы доктар Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі (2013). Заслужаны работнік сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь (2017).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію (1983).
З 1983 года галоўны аграном, з 1986 года дырэктар, з 1991 года старшыня праўлення саўгаса «Шыпяны» Смалявіцкага раёна.
З 2002 года старшыня Нясвіжскага райвыканкама. З 2006 года генеральны дырэктар Навукова-практычнага цэнтра НАН Беларусі па земляробстве[3]. З 2023 — дырэктар Цэнтральнага батанічнага сада НАН Беларусі.[4]
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
Узнагароджаны медалём «За працоўныя заслугі» (2006).
Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
Навуковыя працы па інтэнсіфікацыі тэхналогій вырошчвання збожжавых культур за кошт навукова абгрунтаванага прымянення рэгулятараў росту, сродкаў абароны, біятэхнічных сродкаў, якія забяспечваюць павышэнне ўстойлівасці пасеваў да неспрыяльных фактараў навакольнага асяроддзя і атрыманне ўраджайнасці на ўзроўні 6-7 і больш тон збожжа з гектара. Удзельнічаў у стварэнні і ўкараненні ў вытворчасць больш за 30 новых высокаўраджайных з палепшанымі якасцямі прадукцыі гатункаў збожжавых, зернебабовых, тэхнічных і кармавых культур. Пад яго кіраўніцтвам на тэхналагічным палігоне Шыпяны ўведзены ў эксплуатацыю сучасны насенны завод. Ініцыяваў далучэнне Рэспублікі Беларусь да Еўрапейскай кааператыўнай праграмы па генетычных рэсурсах раслін (ECP/ GR), што забяспечыла ўступленне рэспублікі ў інтэграваную сістэму банкаў генаў Еўропы (AEGIS), дзякуючы чаму беларускія навукоўцы атрымалі доступ да генетычных рэсурсаў сельскагаспадарчых раслін навуковых устаноў Еўропы. Удзельнічаў у фарміраванні дзяржаўных праграм у галіне сельскагаспадарчай біятэхналогіі, развіцця селекцыі і насенняводства збожжавых, зернебабовых, тэхнічных і кармавых сельскагаспадарчых раслін.
Аўтар больш за 230 навуковых прац, у тым ліку 2 манаграфій, 15 рэкамендацый, 15 калектыўных выданняў.
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
- Биологизация приемов в технологиях возделывания зерновых культур. Несвиж, 2007.
- Организационно-технологические нормативы возделывания зерновых, зернобобовых, крупяных культур : сб. отраслевых регламентов. Минск, 2012 (в соавт.).
- Каталог Национального генетического фонда хозяйственно полезных растений : в 2 кн. Минск, 2012. Кн. 1 (в соавт.).
- Современные ресурсосберегающие технологии производства растениеводческой продукции в Беларуси : сб. науч. материалов. Минск, 2017 (в соавт.).
Зноскі
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Фёдар Іванавіч Прывалаў у базе даных «История белорусской науки в лицах» Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі (руск.)
- Нарадзіліся 10 сакавіка
- Нарадзіліся ў 1957 годзе
- Нарадзіліся ў Чачэрскім раёне
- Дактары сельскагаспадарчых навук
- Акадэмікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі
- Прафесары
- Выпускнікі Беларускай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі
- Узнагароджаныя медалём «За працоўныя заслугі»
- Заслужаныя работнікі сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь
- Асобы
- Вучоныя паводле алфавіта
- Раслінаводы Беларусі
- Старшыні Нясвіжскага раённага выканаўчага камітэта