Яўген Мікалаевіч Сямёнаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Яўген Мікалаевіч Сямёнаў
Дата нараджэння 10 студзеня 1933(1933-01-10)[1] (91 год)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, выкладчык універсітэта
Месца працы
Жанр станковы жывапіс[d], партрэт і пейзаж
Вучоба

Яўген Мікалаевіч Сямёнаў[2] (руск.: Евгений Николаевич Семёнов; нар. 10 студзеня 1933) — беларускі мастак (станковы жывапіс).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў Ленінградзе. У 1965 годзе скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Працаваў мастаком на кінастудыі «Беларусьфільм». З 1969 года выкладаў у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце. У 1995—2001 гадах жыў у Канадзе[2].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Працуе пераважна ў жанрах пейзажа і партрэта[2]. Творам Яўгена Мікалаевіча Сямёнава ўласцівы глыбіня перспектывы кампазіцыі, адзінства каларыту, лірычнасць і маляўнічасць колеравага ладу[2]. Сярод яго твораў: «Камсамольцы 1930-х гадоў» (1970), «Салдаты» (1975), «Даяркі» (1975), «Зялёны Луг-5», «Ветэран міліцыі М. Ф. Мананка», «Дарога на Маладзечна» (1978), «Зерняток» (1979), «Я. Кучыц» (1981), «У. Лабанок сярод баявых сяброў» (1986), «Пейзаж» (1998—1999), партрэты акадэмікаў Г. В. Багамолава, І. А. Булыгіна (2001) і інш. Выканаў дыярамы для Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь ў Мінску і Мазырскага краязнаўчага музея.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]