Яўген Фёдаравіч Лунец

Яўген Фёдаравіч Лунец
Яўген Фёдаравіч Лунец
Дата нараджэння	29 красавіка 1932
Месца нараджэння	Аляксандраўка, Лядскі сельсавет, Чэрвеньскі раён, БССР, СССР;
Дата смерці	18 мая 1986 (54 гады)
Грамадзянства	СССР;
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	нейрафізіялогія
Месца працы	Рэспубліканскі навукова-практычны цэнтр неўралогіі і нейрахірургіі; БДУ;
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Мінскі медыцынскі інстытут (1956);

Яўген Фёдаравіч Луне́ц^[1] (29 красавіка 1932 — 18 мая 1986) — вучоны ў галіне нейрафізіялогіі, доктар медыцынскіх навук (1973), прафесар (1982).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў вёсцы Аляксандраўка (зараз Чэрвеньскі раён Мінскай вобласці Беларусі. У 1950 годзе скончыў сярэднюю школу ў горадзе Чэрвень, у 1956 годзе — Мінскі медыцынскі інстытут. У 1956—1960 гг. працаваў практычным урачом у Чэрвеньскім раёне^[2]. У 1960—1963 гг. праходзіў навучанне ў аспірантуры пры Беларускім навукова-даследчым інстытуце неўралогіі, нейрахірургіі і фізіятэрапіі па спецыяльнасці «нейрахірургія». Абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Давление и скорость кровотока в сонных артериях»^[2]. Са студзеня 1964 года працаваў ардынатарам у нейрахірургічным аддзяленні Мінскай абласной клінічнай бальніцы. З 1966 года Я. Ф. Лунец у Беларускім навукова-даследчым інстытуце неўралогіі, нейрахірургіі і фізіятэрапіі — малодшы навуковы супрацоўнік, старэйшы навуковы супрацоўнік, кіраўнік лабароторыі гіпаксіі галаўнога мозгу (са снежня 1967 г.)^[2]. У 1971 годзе абараніў доктарскую дысертацыю на тэму «Исследование патологических реакций, развивающихся в ткани мозга при острой ишемии»^[2]. з 1975 года Я. Ф. Лунец працаваў у Беларускім дзяржаўным універсітэце на пасадзе прафесара кафедры фізіялогіі чалавека і жывёл біялагічнага факультэта, у 1977—1985 гг. яе загадчыка і адначасова загадчыка аддзела біяэнергетыкі навукова-даследчай лабараторыі эксперыментальнай біялогіі.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Я. Ф. Лунцу належаць навуковы працы па даследаванні ўстойлівасці галаўнога мозгу да кіслароднага галадання, пошуку новых хімічных рэчываў процігіпаксічнага ўздзеяння. З’яўляецца аўтарам больш за 80 навуковых прац. Сааўтар шэрагу патэнтаў і рацыяналізатарскіх прапаноў. Сярод апублікаванага:

Способ определения хиноксидоредуктазной активности, 1977 (разам з Р. Р. Пятроўскім).
Снижение электропроводности как показатель отека мозга при гипоксии. // Третья конференция нейрохирургов Прибалтийских респ., Рига, 1972, 2. (у сааўтарстве)

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны значком «Выдатнік аховы здароўя» (1974)^[3].

Зноскі

↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9.
↑ ^а ^б ^в ^г Лунец Евгений Фёдорович (1932—1986) — История БГУ (руск.)
↑ Лунец, Яўген Фёдаравіч (доктар медыцынскіх навук; 1932—1986) // Нацыянальная бібліятэка Беларусі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Лунец Яўген Фёдаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9). — С. 369.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[БЭ9-1] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9.

[БДУ-2] а ^б ^в ^г Лунец Евгений Фёдорович (1932—1986) — История БГУ (руск.)

[НББ-3] Лунец, Яўген Фёдаравіч (доктар медыцынскіх навук; 1932—1986) // Нацыянальная бібліятэка Беларусі

[1]

[2]

[3]