Düwag GT8

Düwag GT8
Düwag GT8
	Düwag GT8 у Карлсруэ.
Вытворца	Duewag ; DWM ; Waggon Union ; Rastatt ; MAN
Адзінак пабудавана	>500
Год праекта	1956
Гады выпуску	1957—1980 ; 1981—1982 ; 1990—1991
Характарыстыкі
Максімальная хуткасць	>60 км/г
Маса	30,5 т
Месцаў для сядзення	69
Намінальная змяшчальнасць	218 (5 чал/м²)
Поўная змяшчальнасць	300 (8 чал/м²)
Нізкападлогавасць	0%
Напружанне сеткі	750 В
Колькасць дзвярэй	4
Асвятленне салона	люмінесцэнтныя лямпы
Дзяжурнае асвятленне	адсутнічае
Ацяпленне кабіны	электрычнае
Габарыты
Каляіна	1000 ; 1435 ; 1524 мм
Даўжыня	26 000 мм
Шырыня	2400 мм
Вышыня	3350 мм
База цялежкі	1800 мм
Праём дзвярэй	~1500 мм
Рухавікі
Тып рухавіка	2
Магутнасць	2 х 120 кВт
Сістэма кіравання	непасрэдная
Максімальная сумарная магутнасць цягавых электрарухавікоў	240 кВт
	Düwag GT8 на Вікісховішчы

Düwag GT8 — нямецкі аднабаковы маторны васьмівосны высакапольны трамвайны вагон вытворчасці кампаніі Düsseldorfer Waggonfabrik (Düwag).

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Гісторыя вытворчасці[правіць | правіць зыходнік]

У сярэдзіне 1950-х гадоў у Германіі моцна павялічыўся пасажырапаток. З-за гэтага ўрад Дзюсельдорфа прыняў рашэнне аб неабходнасці закупкі трамваяў асабліва вялікай умяшчальнасці. У якасці распрацоўшчыка і вытворцы такіх трамваяў была абрана мясцовая кампанія Düsseldorfer Waggonfabrik, якая пазней атрымала назву Düwag. Вынікам яе працы сталі двусучлянённыя GT8 і аднасучлянённыя GT6, якія былі ўпершыню прадстаўлены ў 1957 годзе.

Вытворчасцю гэтых вагонаў заняўся сам Düwag. Але хутка яго вытворчай магутнасці стала моцна не хапаць. Тады вытворчасць была наладжана і на заводах кампаніі Rastatt. GT8 паралельна вырабляўся на заводах гэтых кампаній да 1969 года. У гэтым годзе Düwag спыніў вытворчасць GT8, а правы на яго і ўсе яго мадыфікацыі былі перададзеныя кампаніі DWM, якая праз некалькі гадоў прадала правы берлінскай Waggon Union. WU выпускаў гэтыя вагоны без мадэрнізацый да 1977 года, а пасля невялікай мадэрнізацыі GT8 не схадзіў з канвеераў WU да 1980 года пад індэксам GT8-60.

У 1971—1972, 1981—1982 і ў 1990—1991 Düwag аднаўлялі ў сябе вытворчасць GT8 моцна мадэрнізаваўшы яго. Вагоны вырабляліся па заказу кампаніі Freiburger Verkehrs AG, асноўнага перавозчыка Фрайбурга, за што і атрымалі назву «GT8 Freiburg Typ».

GT8 ў Мінску[правіць | правіць зыходнік]

У 2002 годзе КУП «Мінсктранс» дасягнуў дамоўленасці аб бязвыплатнай перадачы некалькіх вагонаў з Карлсруэ ў Мінск. Першапачаткова планавалася перадача 100 трамваяў, але пасля беларускі бок вырашыў адмовіцца ад 90 трамваяў і атрымаў у сваё распараджэнне толькі 10 вагонаў. Недаатрыманыя GT8 былі заменены на беларускія трамваі АКСМ-60102 і АКСМ-743. Атрыманыя Мінскам вагоны:

№ 178 (зроблены ў 1969, спісаны ў снежні 2007);
№ 179 (зроблены ў 1969, спісаны ў лістападзе 2009);
№ 180 (зроблены ў 1969, у лістападзе 2009 зроблены музейна-экскурсійным);
№ 181 (зроблены ў 1969, спісаны ў мае 2008);
№ 183 (зроблены ў 1969, спісаны ў чэрвені 2008);
№ 185 (зроблены ў 1969, спісаны ў жніўні 2009);
№ 186 (зроблены ў 1969, спісаны ў лістападзе 2009);
№ 187 (зроблены ў 1969, спісаны ў снежні 2008);
№ 190 (зроблены ў 1970, спісаны ў лістападзе 2009);
№ 192 (зроблены ў 1970, спісаны ў лістападзе 2008).

Прастоі атрыманых вагонаў у парку, з-за неабходнасці пераробкі возікаў пад мінскую каляіну, атрымалася мінімізаваць з-за таго, што возікі для першага вагона прыйшлі некалькі раней самага вагона, што дазволіла падрыхтаваць іх да ўстаноўкі яшчэ да прыбыцця самога вагона. Возікі, якія прыйшлі разам з вагонам, падрыхтоўваліся да ўстаноўкі на наступны таксама да яго прыбыцця. Апошні вагон прыбыў у Мінск без возікаў.

У 2009 годзе ўсе мінскія трамваі GT8 былі выведзены з эксплуатацыі, іх было вырашана замяніць на трамваі беларускай вытворчасці АКСМ-60102, АКСМ-62103 і АКСМ-843.