Іван Іванавіч Грамовіч

Іван Іванавіч Грамовіч
Іван Іванавіч Грамовіч
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 ліпеня 1918
Месца нараджэння	Закружка, Самахвалавіцкая воласць[d], Мінскі павет, Мінская губерня;
Дата смерці	2 ліпеня 1986 (67 гадоў)
Месца смерці	Мінск, БССР, СССР;
Пахаванне	Паўночныя могілкі;
Альма-матар	літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага факультэта БДУ[d] (1939);
Месца працы	Вожык; Беларусь; Маладосць; Беларусьфільм; Саюз беларускіх пісьменнікаў;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	празаік, пісьменнік
Мова твораў	беларуская
Узнагароды	;

Іван Іванавіч Грамовіч (26 ліпеня 1918, Закружка — 2 ліпеня 1986, Мінск) — беларускі празаік.

Біяграфія

Нарадзіўся 26 ліпеня 1918 года ў вёсцы Закружка ў сялянскай сям’і. Скончыў у 1939 годзе літаратурна-лінгвістычны факультэт Мінскага педагагічнага інстытута. У 1939—1945 гг. у Савецкай Арміі, служыў у артылерыйскіх частках як палітработнік і камандзір. Друкаваў нарысы ў франтавых газетах. Працаваў у 1946—1953 гг. загадчыкам аддзела, адказным сакратаром часопіса «Беларусь», у 1953—1954 гг. адказным сакратаром часопіса «Маладосць». У 1956 г. закончыў Вышэйшыя літаратурныя курсы ў Маскве. Быў у 1956—1957 гг. начальнікам сцэнарнага аддзела кінастудыі «Беларусьфільм», у 1957—1958 гг. намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Маладосць», у 1958—1969 гг. літкансультантам СП БССР, у 1970—1975 гг. намеснікам галоўнага рэдактара часопіса «Вожык»^[1].

Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1946 года^[1].

Памёр 2 ліпеня 1986 года ў Мінску. Пахаваны на Паўночных могілках Мінска^[1].

Творчасць

Дэбютаваў апавяданнем у 1935^[2] годзе (альманах «Аднагодкі»). Аўтар кніг прозы «Апавяданні» (1947), «Агні пяцігодкі» (1949), «Шырокія азёры» (1951), «Да ясных вышыняў» (1952), «У лесе на палянцы» (1957), «Рына-Марына» (1958), «Далі сабе слова» (1970), «Чатыры сантыметры надзеі» (1987), зборнікаў апавяданняў для дзяцей «Першае верасня» (1949), «Сонца скрозь воблакі» (1964), «Як вясну рабілі» (1985), нарысаў^[2]. Выдаў зборнікі гумарэсак «Нарасць» (1961), «Вадалей — Гэтакдалей» (1975) і «Залатая бранзалетка» (1977). У часопісе «Полымя» апублікаваў першую частку рамана «Іду з табой, Масква!» (1953). Выйшлі кнігі ўспамінаў «У сховах памяці і сэрца» (1983), нататак «Зялёны долар — чорны забойца» (1985). Выйшлі «Выбранае» (1968, 1988) і Выбраныя творы ў 2 тамах (1978).

У апавяданнях (зборнікі «Апавяданні», 1947; «Шырокія азёры», 1951; «Рына-Марына», 1958 і іншых) паказаў гераізм савецкіх людзей у гады Вялікай Айчыннай вайны, жыццё моладзі, закранаў важныя маральна-этычныя праблемы. Будням рабочых прысвечаны аповесці «Іду з табой, Масква» (1953), «На крутой гары» (напісана 1950—1975), станаўленню характару савецкага чалавека — аповесць «Далі сабе слова» (1966—1968, новая рэдакцыя «Сям’я Вішнёвых», 1978).^[2]

Аўтар сцэнарыяў дакументальных і відавых фільмаў «Памяццю сэрца» (1962), «Паэт у дарозе» (1963), «Паўлік і партфель» (1963).

Пераклаў з рускай і ўкраінскай моў аповесць М. Носава «Дзённік Колі Сініцына» (1955), раман У. Кочатава «Браты Яршовы» (1960), паасобныя творы А. Голубевай, А. Кавінькі.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» і медалямі. Заслужаны работнік культуры Беларускай ССР (1978)^[1].

Бібліяграфія

Выбраныя творы. Т. 1-2. — Мн., 1978

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г Грамовіч Іван – Белліт (бел.) (8 кастрычніка 2023). Праверана 7 жніўня 2024.
↑ ^а ^б ^в Грамович Иван Иванович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 168. — 737 с.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 5. — Мінск, 1997.
Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі. У 5 т. Т. 2. — Мінск, 1985.
Рина-Марина / Іван Грамович // Білоруські оповідання. — Київ, 1957. — С. 44-62.
Три повести : авторизированный перевод с белорусского / Иван Громович. — Минск, 1983

[:0-1] а ^б ^в ^г Грамовіч Іван – Белліт (бел.) (8 кастрычніка 2023). Праверана 7 жніўня 2024.

[БС-2] а ^б ^в Грамович Иван Иванович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 168. — 737 с.

[1]

[2]