Ігар Рурыкавіч
| Ігар Рурыкавіч | ||
 | ||
| Ігар бярэ даніну з драўлян. Мініяцюра Радзівілаўскага летапісу, XV ст. | ||
| ||
|---|---|---|
| 912 — 945 | ||
| Папярэднік | Алег | |
| Пераемнік | Вольга | |
| Дзейнасць | палітык | |
| Веравызнанне | паганства | |
| Нараджэнне | каля 878 | |
| Смерць | 945 зямля драўлян | |
| Дынастыя | Рурыкавічы | |
| Бацька | Рурык | |
| Маці | Яфанда[d] | |
| Жонка | Вольга | |
| Дзеці | Святаслаў Ігаравіч | |
Ігар Рурыкавіч — князь кіеўскі (912—945); сын Рурыка.
Пры валадарстве Ігара русы двойчы нападалі на прыкаспійскія землі Азербайджанскага ханства, няўдала ў 913 і адносна няўдала ў 943 гадзе. Сам Ігар двойчы хадзіў у паходы на Візантыю, няўдала (941; Гл. таксама грэчаскі агонь) і адносна ўдала (944).
Праявіў сябе як нерашучы і няўмелы военачальнік. Называецца карысталюбным і сквапным; у летапісных звестках менавіта праяве сквапнасці прыпісваецца яго гібель у паходзе супраць драўлян.
За смерць князя Ігара драўлянам жорстка адпомсціла яго жонка — вялікая княгіня кіеўская Вольга.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Русская военная сила. История развития военного дела от начала Руси до нашего времени. Т.1. — М., 1892.
| |||||
|
