Ісакрат
Jump to navigation
Jump to search
| Ісакрат | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, аратар |
| Дата нараджэння | 436 да н.э.[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | жнівень 338 да н.э. |
| Месца смерці | |
 Ісакрат на Вікісховішчы | |
Ісакрат (436 да н.э.–338 да н.э.) — старажытнагрэчаскі прамоўца, настаўнік рыторыкі і публіцыст. Стваральнік тэорыі класічнай антычнай прозы, увёў падзел на мовы паэтычную і празаічную. Каля 390 да н.э. заснаваў у Афінах школу рыторыкі — прататып агульнаадукацыйнай школы; яе праграму выклаў у прамовах супраць сафістаў. Прыхільнік прамакедонскай партыі і прапагандыст яе праграмы ("Панегірык", 386; "Арэапагетык", 355; "Панафінейская прамова", 342-339). Лічыў манархію лепшай формай дзяржаўнага кіравання. Пасля разгрому грэкаў у 338 г. да н.э. каля Херанеі македонцамі на чале з Філіпам II Ісакрат скончыў жыццё самагубствам. Захавалася 21 яго прамова (у т.л. 6 судовых) і 9 лістоў.
Зноскі
- ↑ Любкер Ф. Isocrates // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 670–671.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1998. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Тэксты і англійскія пераклады ўсіх гаворак. Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2012.
