Бітва пад Вількамірам (1435): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Бітва пад Вількамірам''' ([[1 верасня]] [[1435]]) |
'''Бітва пад Вількамірам''' ([[1 верасня]] [[1435]]) — эпізод [[феадальная вайна ў ВКЛ, 1432-1437|Феадальнай вайны ў ВКЛ]] (1432—1437). Бітва адбылася на рацэ Святойбітва пад Вількамірам (цяпер Укмерге, Літва), скончылася перамогай войска вялікага князя літоўскага [[Жыгімонт Кейстутавіч|Жыгімонта Кейстутавіча]] (разам з польскімі атрадамі) над войскам вялікага князя літоўскага [[Свідрыгайла|Свідрыгайлы]] (разам з атрадамі [[Лівонскі ордэн|Лівонскага ордэна]]). Зыход бітвы фактычна прадвырашыў і вынік усёй вайны, на карысць Жыгімонту Кейстутавічу і яго палітычным прыхільнікам. |
||
Перамога фактычна прадвыракла і вынік усёй вайны, карысны Жыгімонту Кейстутавічу і яго палітычным прыхільнікам. |
|||
⚫ | Войска Свідрыгайлы ўзначальваў дасведчаны ваявода [[Жыгімонт Карыбутавіч]] |
||
⚫ | Войска Свідрыгайлы ўзначальваў дасведчаны ваявода [[Жыгімонт Карыбутавіч]], але мяркуецца, што Свідрыгайла ўступіў у бітву ў надзвычай неспрыяльных умовах. Яго войскі не паспелі да канца разгарнуць сваю цяжкую кавалерыю і палявы ўмацаваны лагер з вазоў (вагенбург), пабудаваны на гусіцкі манер. Свідрагайлава войска было атакавана і разбурана літоўска-польскай кавалерыяй, пацярпела цяжкую паразу, з 50 князёў, якія былі ў бітве на баку Свідрыгайлы, загінулі 13, а 34 трапілі ў палон. З боку лівонскага рыцарства загінулі магістр [[Франц фон Кірскорф]] і некалькі [[камтур]]аў. Свідрыгайла з 30 баярамі ўцёк у Полацк. |
||
{{DEFAULTSORT:Вількамір 1435}} |
{{DEFAULTSORT:Вількамір 1435}} |
||
Версія ад 20:38, 11 красавіка 2012
Бітва пад Вількамірам (1 верасня 1435) — эпізод Феадальнай вайны ў ВКЛ (1432—1437). Бітва адбылася на рацэ Святойбітва пад Вількамірам (цяпер Укмерге, Літва), скончылася перамогай войска вялікага князя літоўскага Жыгімонта Кейстутавіча (разам з польскімі атрадамі) над войскам вялікага князя літоўскага Свідрыгайлы (разам з атрадамі Лівонскага ордэна). Зыход бітвы фактычна прадвырашыў і вынік усёй вайны, на карысць Жыгімонту Кейстутавічу і яго палітычным прыхільнікам.
Войска Свідрыгайлы ўзначальваў дасведчаны ваявода Жыгімонт Карыбутавіч, але мяркуецца, што Свідрыгайла ўступіў у бітву ў надзвычай неспрыяльных умовах. Яго войскі не паспелі да канца разгарнуць сваю цяжкую кавалерыю і палявы ўмацаваны лагер з вазоў (вагенбург), пабудаваны на гусіцкі манер. Свідрагайлава войска было атакавана і разбурана літоўска-польскай кавалерыяй, пацярпела цяжкую паразу, з 50 князёў, якія былі ў бітве на баку Свідрыгайлы, загінулі 13, а 34 трапілі ў палон. З боку лівонскага рыцарства загінулі магістр Франц фон Кірскорф і некалькі камтураў. Свідрыгайла з 30 баярамі ўцёк у Полацк.