Касмічная прастора: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
→Межы: арфаграфія |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
== Межы == |
== Межы == |
||
Выразнай мяжы не існуе, таму што [[атмасфера Зямлі]] разрэджваецца паступова па меры |
Выразнай мяжы не існуе, таму што [[атмасфера Зямлі]] разрэджваецца паступова па меры аддалення ад зямной паверхні, і да сённяшняга часу няма адзінага меркавання, што лічыць фактарам пачатку космасу. Калі б [[тэмпература]] была пастаяннай, то ціск змяняўся бы па экспанентнаму закону ад 100 [[Паскаль, адзінка вымярэння|кПа]] на ўзроўні [[мора]] да нуля. Міжнародная авіяцыйная федэрацыя ў якасці працоўнай мяжы між атмасферай і космасам усталявала вышыню ў 100 км (лінія Кармана), таму што на гэтай вышыні для стварэння пад'ёмнай аэрадынамічнай сілы неабходна, каб лятальны апарат рухаўся з [[Першая касмічная хуткасць|першай касмічнай хуткасцю]], з-за чаго губляецца сэнс авіяпалёту. |
||
Астраномы з ЗША і Канады вымералі граніцу ўплыву атмасферных ветраў і пачатку ўздзеяння касмічных часціц. Яна апынулася на вышыні 118 кіламетраў, але NASA выкарыстоўвае лік 112 км. На гэтай вышыні шатлы пераключаліся са звычайнага манеўравання з выкарыстаннем толькі ракетных рухавікоў на аэрадынамічныя з «апорай» на атмасферу.<ref>[http://lenta.ru/news/2009/04/10/boundary/ Вучоныя ўдакладнілі мяжу космасу] {{ref-ru}}</ref> |
Астраномы з ЗША і Канады вымералі граніцу ўплыву атмасферных ветраў і пачатку ўздзеяння касмічных часціц. Яна апынулася на вышыні 118 кіламетраў, але NASA выкарыстоўвае лік 112 км. На гэтай вышыні шатлы пераключаліся са звычайнага манеўравання з выкарыстаннем толькі ракетных рухавікоў на аэрадынамічныя з «апорай» на атмасферу.<ref>[http://lenta.ru/news/2009/04/10/boundary/ Вучоныя ўдакладнілі мяжу космасу] {{ref-ru}}</ref> |
||
Згодна з |
Згодна з іншым пунктам гледжання, космас пачынаецца прыблізна на вышыні 21 мільён кіламетраў - там, дзе практычна знікае гравітацыйнае ўздзеянне Зямлі. |
||
Адрозніваюць так званы |
Адрозніваюць так званы блізкі космас, які даследуюць пры дапамозе штучных спадарожнікаў Зямлі, касмічных апаратаў, міжпланетных станцый, і далёкі космас — свет зорак і галактык. |
||
== Гл. таксама == |
== Гл. таксама == |
Версія ад 21:39, 10 верасня 2012
Касмічная прастора (космас; грэч. κόσμος, парадак, лад, сусвет) — сінонім астранамічнага азначэння Сусвету.[1] Слова «космас» мае некалькі розных значэнняў.
Так разумеюць адносна пустыя ўчасткі Сусвету, якія ляжаць па-за межамі атмасфер нябесных цел. Космас не з'яўляецца поўнасцю пустой прасторай — у ім існуе вельмі нізкая шчыльнасць некаторых часціц (пераважна вадароду), а таксама электрамагнітнае выпраменьванне.
Часам пад словам «космас» разумеюць усю прастору па-за межамі Зямлі, у тым ліку нябесныя целы, такім чынам космас уключае ў сябе Сонечную сістэму, зоркі, міжзорнае асяроддзе, галактыкі, міжгалактычнае асяроддзе.[2]
Межы
Выразнай мяжы не існуе, таму што атмасфера Зямлі разрэджваецца паступова па меры аддалення ад зямной паверхні, і да сённяшняга часу няма адзінага меркавання, што лічыць фактарам пачатку космасу. Калі б тэмпература была пастаяннай, то ціск змяняўся бы па экспанентнаму закону ад 100 кПа на ўзроўні мора да нуля. Міжнародная авіяцыйная федэрацыя ў якасці працоўнай мяжы між атмасферай і космасам усталявала вышыню ў 100 км (лінія Кармана), таму што на гэтай вышыні для стварэння пад'ёмнай аэрадынамічнай сілы неабходна, каб лятальны апарат рухаўся з першай касмічнай хуткасцю, з-за чаго губляецца сэнс авіяпалёту.
Астраномы з ЗША і Канады вымералі граніцу ўплыву атмасферных ветраў і пачатку ўздзеяння касмічных часціц. Яна апынулася на вышыні 118 кіламетраў, але NASA выкарыстоўвае лік 112 км. На гэтай вышыні шатлы пераключаліся са звычайнага манеўравання з выкарыстаннем толькі ракетных рухавікоў на аэрадынамічныя з «апорай» на атмасферу.[3]
Згодна з іншым пунктам гледжання, космас пачынаецца прыблізна на вышыні 21 мільён кіламетраў - там, дзе практычна знікае гравітацыйнае ўздзеянне Зямлі.
Адрозніваюць так званы блізкі космас, які даследуюць пры дапамозе штучных спадарожнікаў Зямлі, касмічных апаратаў, міжпланетных станцый, і далёкі космас — свет зорак і галактык.
Гл. таксама
Зноскі
- ↑ БЭ ў 18 т. Т. 8. Мн., 1999
- ↑ БЭ ў 18 т. Т. 8. Мн., 1999
- ↑ Вучоныя ўдакладнілі мяжу космасу (руск.)