Нямейскі леў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др робат дадаў: lv:Nēmejas lauva |
||
Радок 43: | Радок 43: | ||
[[lb:Léiw vun Nemea]] |
[[lb:Léiw vun Nemea]] |
||
[[lt:Nemėjos liūtas]] |
[[lt:Nemėjos liūtas]] |
||
[[lv:Nēmejas lauva]] |
|||
[[nl:Nemeïsche leeuw]] |
[[nl:Nemeïsche leeuw]] |
||
[[no:Løven fra Nemea]] |
[[no:Løven fra Nemea]] |
Версія ад 07:30, 5 лістапада 2012
Нямейскі леў[1] — у старажытнагрэчаскай міфалогіі сын Тыфона і Яхідны, леў жахлівай велічыні з неверагодна цвёрдай шкурай, чаму яе не брала ні адна зброя. Звер жыў у гарах поруч горада Нямеі і спусташаў усе наваколле.
Першы подзвіг Геракла
Першым заданнем Геракла (Геркулеса) у мікенскага цара Еўрысфея было забойства Нямейскага льва. Мясцінай пачвары служыла пячора з двума выхадамі. Каб вылавіць звера, Геракл забурыў адзін з выхадаў камянямі, і калі леў з’явіўся з пячоры падчас змяркання, герой уступіў з ім у сутычку. Паколькі зброя не магла прабіць шкуру Нямейскага льва, сыну Зеўса прыйшлося задушыць пачвару, і прынесці шкуру льва ў Мікены як доказ дасканалага подзвігу і ўласнай нечалавечай сілы. У гонар гэтага подзвігу, Зеўс змясціў на неба сузор’е Льва (знак задыяку).
Зноскі
- ↑ Міфалогія. «Старажытная Элада». У дзвюх частках. Ч.1. Мн., 2000;
Літаратура
- Н. А. Кун. Легенды и мифы Древней Греции — М.: ЗАО Фирма СТД, 2005. — 558 с ISBN 5-89808-013-9