Курыгальзу II: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 21:34, 12 верасня 2014

Курыгальзу II Малодшы (^iluKu-ri-Gal-zu) — касіцкі цар Вавілоніі, кіраваў прыблізна ў 1346 — 1324 гадах да н.э. Сын Бурна-Бурыяша II. Ён прыняў тытул «цар мностваў» (Šar kissati).

Узышоў на прастол пры садзейнічанні асірыйскага цара Ашур-убаліта I. Пазней, ужо пасля смерці Ашур-убаліта Курыгальзу, прынамсі два разы ўрываўся на тэрыторыю Асірыі. Першая бітва адбылася ля Кілізі (размешчаны па дарозе з Ніневіі ў Арбелы); другая — пры Сугагі (Sugagi), на Тыгры, відаць, недалёка ад Ашура. У апошняй бітве, паводле Сінхроннага царскага спісу, Курыгальзу пацярпеў разгромнае паражэнне і быў вымушаны саступіць кантроль над мітанійска-вавілонскім гандлем асірыйскаму цару Эліль-нірары. Пасля чаго з Асірыяй быў усталяваны трывалы мір. У архівах Ніпура захаваўся ліст Эліль-нірары да вавілонскага цара, які сведчыць пра мірны перыяд у іх узаемаадносінах.

Мірныя адносіны з Асірыяй дазволіла Курыгальзу правесці ўдалую вайну з Эламам, цар якога Хурбатыла (Ḫurpatila) здзейсніў набег на паўднёва-ўсходнюю частку вавілонскага Прымор'я. Пераследваючы эламітаў Курыгальзу захапіў Сузы, Мархашы (Marḫaši, Варахсэ) і ўласна Элам (Адамдун) і пратрымаўся там дастаткова доўга, каб пакінуць некалькі статуй і надпісаў. Статуя з Сузаў мае надпіс: «Курыгальзу „цар мностваў“, Сузы і Элам пабіты, Мархашы знішчана». Пра перамогу над Эламам паведамляе і надпіс прысвячэння з храма Энліля ў Ніпуры. Эламскі цар Кутыр-Нахунтэ III калісьці захапіў дыск з агату, які быў прысвечаны Dungi, і даставіў яго ў Сузы, дзе ён быў захоплены Курыгальзу і затым прысвечаны ў Ніпуры Энлілю.

Курыгальзу II кіраваў 25 гадоў. З часоў яго кіравання захавалася прыкладна 150 гаспадарчых тэкстаў і некалькі вотыўных (пасвячальных) тэкстаў.

Літаратура

История Древнего Востока. Зарождение древнейших классовых обществ и первые очаги рабовладельческой цивилизации. Часть 1. Месопотамия / Под редакцией И. М. Дьяконова. — М.: Главная редакция восточной литературы издательства «Наука», 1983. — 534 с. — 25 050 экз.
Древний Восток и античность. // Правители Мира. Хронологическо-генеалогические таблицы по всемирной истории в 4 тт. / Автор-составитель В.В. Эрлихман. — Т. 1.
Хроніка Р
З Сінхранічнай гісторыі

III Вавілонская (Касіцкая) дынастыя
Папярэднік: Назі-Бугаш	цар Вавілона каля 1346 — 1324 да н. э.	Пераемнік: Назі-Маруташ

Версія ад 21:34, 12 верасня 2014 правіць Чаховіч Уладзіслаў (размовы \| уклад) Даглядчыкі, Адміністратары інтэрфейсу, Адміністратары 278 940 правак Няма тлумачэння праўкі ← Папярэдняя праўка		Версія ад 21:34, 12 верасня 2014 правіць адкат Чаховіч Уладзіслаў (размовы \| уклад) Даглядчыкі, Адміністратары інтэрфейсу, Адміністратары 278 940 правак Няма тлумачэння праўкі Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	'''Курыгальзу II Малодшы''' (''<sup>ilu</sup>Ku-ri-Gal-zu'') — [[касіты\|касіцкі]] цар [[Вавілонія\|Вавілоніі]], кіраваў прыблізна ў [[1346 да н.э.\|1346]]~~'''~~ — [[1324 да н.э.\|1324]] гадах да н.э. Сын [[Бурна-Бурыяш II\|Бурна-Бурыяша II]]. Ён прыняў тытул ''«цар мностваў»'' (''Šar kissati'').		'''Курыгальзу II Малодшы''' (''<sup>ilu</sup>Ku-ri-Gal-zu'') — [[касіты\|касіцкі]] цар [[Вавілонія\|Вавілоніі]], кіраваў прыблізна ў [[1346 да н.э.\|1346]] — [[1324 да н.э.\|1324]] гадах да н.э. Сын [[Бурна-Бурыяш II\|Бурна-Бурыяша II]]. Ён прыняў тытул ''«цар мностваў»'' (''Šar kissati'').

	Узышоў на прастол пры садзейнічанні [[Асірыя\|асірыйскага]] цара [[Ашур-убаліт I\|Ашур-убаліта I]]. Пазней, ужо пасля смерці [[Ашур-убаліт I\|Ашур-убаліта]] Курыгальзу, прынамсі два разы ўрываўся на тэрыторыю [[Асірыя\|Асірыі]]. Першая бітва адбылася ля [[Кілізі]] (размешчаны па дарозе з [[Ніневія\|Ніневіі]] ў [[Арбелы]]); другая — пры [[Сугагі]] (Sugagi), на [[рака Тыгр\|Тыгры]], відаць, недалёка ад [[горад Ашур\|Ашура]]. У апошняй бітве, паводле Сінхроннага царскага спісу, Курыгальзу пацярпеў разгромнае паражэнне і быў вымушаны саступіць кантроль над [[мітані]]йска-[[вавілон]]скім гандлем [[Асірыя\|асірыйскаму]] цару [[Эліль-нірары]]. Пасля чаго з [[Асірыя]]й быў усталяваны трывалы мір. У архівах [[Ніпур]]а захаваўся ліст [[Эліль-нірары]] да [[вавілон]]скага цара, які сведчыць пра мірны перыяд у іх узаемаадносінах.		Узышоў на прастол пры садзейнічанні [[Асірыя\|асірыйскага]] цара [[Ашур-убаліт I\|Ашур-убаліта I]]. Пазней, ужо пасля смерці [[Ашур-убаліт I\|Ашур-убаліта]] Курыгальзу, прынамсі два разы ўрываўся на тэрыторыю [[Асірыя\|Асірыі]]. Першая бітва адбылася ля [[Кілізі]] (размешчаны па дарозе з [[Ніневія\|Ніневіі]] ў [[Арбелы]]); другая — пры [[Сугагі]] (Sugagi), на [[рака Тыгр\|Тыгры]], відаць, недалёка ад [[горад Ашур\|Ашура]]. У апошняй бітве, паводле Сінхроннага царскага спісу, Курыгальзу пацярпеў разгромнае паражэнне і быў вымушаны саступіць кантроль над [[мітані]]йска-[[вавілон]]скім гандлем [[Асірыя\|асірыйскаму]] цару [[Эліль-нірары]]. Пасля чаго з [[Асірыя]]й быў усталяваны трывалы мір. У архівах [[Ніпур]]а захаваўся ліст [[Эліль-нірары]] да [[вавілон]]скага цара, які сведчыць пра мірны перыяд у іх узаемаадносінах.