Свянцянскі павет (Расійская імперыя): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Новая старонка: '{{Павет Расійскай імперыі |назва= Свянцянскі павет |герб губерні=Vilengub1878.png |губерня=Віленск...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 11: | Радок 11: | ||
}} |
}} |
||
'''Свянцянскі павет''' ( |
'''Свянцянскі павет''' (да 1842 — '''Завілейскі павет''') — адміністрацыйная адзінка ў складзе [[Віленская губерня|Віленскай]], [[Літоўская губерня|Літоўскай]] і [[Літоўска-Віленская губерня|Літоўска-Віленскай губерняў]], якая існавала ў [[1795]]—[[1920]] гадах. Цэнтр — горад [[Швянчоніс|Свянцяны]]. |
||
== Адміністрацыйны падзел == |
== Адміністрацыйны падзел == |
||
Версія ад 15:06, 5 студзеня 2015
| Свянцянскі павет | |
|---|---|
| Краіна |
 Расійская імперыя |
| Уваходзіць у | Віленская губерня |
| Адміністрацыйны цэнтр | Швянчоніс | Свянцяны |
| Дата ўтварэння | 1795 |
| Насельніцтва | 172,2 тыс. (1 897) |
| Плошча | 5,2 тыс. км² |
 |
|
Свянцянскі павет (да 1842 — Завілейскі павет) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Віленскай, Літоўскай і Літоўска-Віленскай губерняў, якая існавала ў 1795—1920 гадах. Цэнтр — горад Свянцяны.
Адміністрацыйны падзел
У 1913 годзе ў павеце была 21 воласць: Аляксандраўская (цэнтр — в. Жукойні), Вішнеўская, Войстамская, Гадуцішская, Даўгелішская (цэнтр — с. Новыя Даўгелішкі), Дубатоўская, Заблоцішская, Занарацкая (цэнтр — в. Блізнікі), Кямелішская, Кабыльніцкая, Камайская, Кукуцішская, Лынгмянская, Лынтупская, Мелеганская, Міхайлаўская (цэнтр — застава Пяршукшта), Свянцянская, Свірская, Цверацкая (цэнтр — с. Папоўка), Шэметаўская, Ясеўская (цэнтр — в. Загач)[1].
Гісторыя
Завілейскі павет у складзе Віленскай губерні Расійскай імперыі быў утвораны ў 1795 годзе на тэрыторыі, якая адышла да Расіі ў выніку 3-га падзелу Рэчы Паспалітай. У 1797 годзе павет увайшоў у склад Літоўскай губерні, у 1801 — у склад Літоўска-Віленскай (з 1840 — Віленскай). У 1842 пераназваны ў Свянцянскі павет. У 1920 годзе павет адышоў да Польскай Рэспублікі.
Насельніцтва
Паводле даных перапісу 1897 года ў павеце пражывала 172,2 тыс. чал. У тым ліку беларусы — 47,5 %; літоўцы — 33,8 %; яўрэі — 7,1 %; палякі — 6,0 %; рускія — 5,4 %. У павятовым горадзе Свянцяны пражывала 6025 чал.[2]