Арамейскія мовы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Belarus2578 (размовы | уклад) др арфаграфія |
др →Спасылкі: выдаленне шаблона:FA, replaced: {{Link FA| → {{subst:Void| (2) using AWB |
||
Радок 38: | Радок 38: | ||
[[Катэгорыя:Старажытныя мовы]] |
[[Катэгорыя:Старажытныя мовы]] |
||
{{Link FA|ms}} |
|||
{{Link GA|es}} |
{{Link GA|es}} |
||
{{Link FA|mk}} |
Версія ад 22:53, 2 сакавіка 2015
Арамейскія мовы | |
---|---|
Таксон | група |
Прарадзіма | Паўночная Сірыя |
Статус | агульнапрызнаная |
Арэал | Блізкі Усход |
Колькасць носьбітаў | 2,2 млн |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі |
|
|
Склад | |
заходняя і ўсходняя падгрупы | |
Час падзелу | пач. 1 тыс. да н.э. |
Коды моўнай групы | |
ДАСТ 7.75–97 | аре 052 |
ISO 639-2 | arc |
ISO 639-5 | — |
Шаблон:Арамеі Арамейскія мовы (саманазва — ܐܪܡܝܐ Armāyâ / Ārāmāyâ) — група моў у складзе семіцкай моўнай сям'і. У старажытнасці імперская арамейская мова выконвала ролю лінгва-франка на значнай тэрыторыі Блізкага Усходу, адна з арамейскіх моў была адной з гутарковых моў Палесціны ў часы Ісуса Хрыста.
Арамеямі ў старажытнасці называлі групу заходнесеміцкіх плямёнаў, якія качавалі прыкладна на тэрыторыі сучаснай Сірыі. Мова іх (а дакладней, група роднасных дыялектаў) надзвычай блізкая да ханаанейскіх моў, у прыватнасці, іўрыт. Арамеі ніколі не ўтваралі адзіны народ і не мелі адзінай дзяржавы. Мова іх, тым не менш, паводзіла сябе надзвычай экспансіўна, бесперапынна пашыраючы сваю тэрыторыю.
Арамейская выконвала ролю «лінгва-франка» ва ўсім рэгіёне Блізкага Усходу, выцесніўшы з ужывання акадскую мову ў Асірыі і Вавілоне. Па-арамейску размаўлялі паслы і купцы ў Ізраілі і Іудзеі. Асабліва ўзмацнілася становішча арамейскай мовы ў эпоху кіравання Ахеменідаў (VI стагоддзе да н.э. - IV стагоддзе да н. э.), пры якіх яна зрабілася афіцыйнай мовай імперыі.
У эліністычную эпоху і да арабскай заваёвы (VII стагоддзе н. Э.) Арамейская паспяхова канкуравала з грэчаскай, пакідаючы за ўсімі астатнімі семіцкімі мовамі ролю мясцовых гаворак.