Рыгор Аляксандравіч Хадкевіч: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 12:03, 10 лістапада 2008

Шаблон:Вызнч Шаблон:Вызн (~1513 — 12.11.1572) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч Вялікага княства Літоўскага.

Паходзіць з вядомага роду магнатаў Хадкевічаў. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з 1566). Удзельнічаў у Лівонскай вайне.

Быў прыхільнікам самастойнасці Вялікага княства Літоўскага і праціўнікам Люблінскай уніі, у знак пратэсту супраць якой у 1569 адмовіўся ад усіх дзяржаўных і адміністрацыйных пасад.

У 1568 заснаваў друкарню пры праваслаўным кляштары ў мястэчку Заблудава Гарадзенскага павета (цяпер у Польшчы), дзе працягнулі сваю дзейнасць маскоўскія першадрукары Іван Фёдараў і Пётр Мсціславец, уцекачы ад пераследаў з Масквы. У Заблудове імі было надрукавана «Евангелле учительное» — зборнік гутарак і павучанняў з тлумачэннем евангельскіх тэкстаў (захавалася 44 асобнікі), з гербам Рыгора Хадкевіча на абароце тытульнага ліста. Ужо без Пятра Мсціслаўца, які выехаў у Вільню, Іван Фёдараў надрукаваў у заблудовской друкарні «Псалтырь с Часословцем» (захавалася 4 асобнікі). Ціск каталіцкага духавенства вымусіў Рыгора Хадкевіча ў 1570 адмовіцца ад падтрымкі кірылічнага праваслаўнага кнігадрукавання.

Гетман Рыгор Аляксандравіч Хадкевіч дажыў да канца сваіх дзён у Заблудаве. Паводле яго волі пахаваны ў катакомбах Благавешчанскага сабора ў Супраслі.

Шаблон:Літ

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 {{вызнч|1=Рыгор Аляксандравіч}} {{вызн|1=Хадкевіч}} (~1513 — [[12 лістапада|12.11]].[[1572]]) — дзяржаўны і вайсковы дзеяч [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]].
-Паходзіць з вядомага роду магнатаў [[Хадкевічы|Хадкевічаў]]. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з [[1566]]). Быў прыхільнікам самастойнасці Вялікага княства Літоўскага і праціўнікам [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]], у знак пратэсту супраць якой у [[1569]] адмовіўся ад усіх дзяржаўных і адміністрацыйных пасад.
+Паходзіць з вядомага роду магнатаў [[Хадкевічы|Хадкевічаў]]. З сярэдзіны XVI ст. займаў высокія пасады ваяводы віцебскага (з 1554), каштэляна трокскага (з 1559), гетмана польнага літоўскага (з 1561), каштэляна віленскага (з 1564), гетмана вялікага літоўскага (з [[1566]]). Удзельнічаў у [[Лівонская вайна|Лівонскай вайне]].
+Быў прыхільнікам самастойнасці Вялікага княства Літоўскага і праціўнікам [[Люблінская унія|Люблінскай уніі]], у знак пратэсту супраць якой у [[1569]] адмовіўся ад усіх дзяржаўных і адміністрацыйных пасад.
-Удзельнічаў у [[Лівонская вайна|Лівонскай вайне]].
 У [[1568]] заснаваў друкарню пры праваслаўным кляштары ў мястэчку [[Горад Заблудаў|Заблудава]] Гарадзенскага павета (цяпер у Польшчы), дзе працягнулі сваю дзейнасць маскоўскія першадрукары [[Іван Фёдараў]] і [[Пётр Мсціславец]], уцекачы ад пераследаў з [[Масква|Масквы]]. У Заблудове імі было надрукавана «Евангелле учительное» — зборнік гутарак і павучанняў з тлумачэннем евангельскіх тэкстаў (захавалася 44 асобнікі), з гербам Рыгора Хадкевіча на абароце тытульнага ліста. Ужо без Пятра Мсціслаўца, які выехаў у Вільню, Іван Фёдараў надрукаваў у заблудовской друкарні «Псалтырь с Часословцем» (захавалася 4 асобнікі). Ціск каталіцкага духавенства вымусіў Рыгора Хадкевіча ў 1570 адмовіцца ад падтрымкі кірылічнага праваслаўнага кнігадрукавання.