Сымон Баранавых: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 15:44, 4 лютага 2010

Шаблон:Вызнч, сапр.: Шаблон:Вызн2 (1 верасня 1900, в. Рудакова Ігуменскага павета Мінскай губерні (цяпер Уздзенскі раён Мінскай вобласці) — 10 лістапада 1942), беларускі празаік.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Юнаком парабкаваў у багатых гаспадароў. У 1920-1923 служыў у Чырвонай Арміі, прымаў удзел у баях з польскімі войскамі. Пасля дэмабілізацыі ў 1924—1925 старшыня сельсавета, загадчык хаты-чытальні, адначасова карэспандэнт беларускіх газет. У 1925-1928 вучыўся ў Мінску на рабфаку. Уваходзіў у літаратурныя аб'яднанні «Маладняк» (з 1927) і БелАПП (з 1928). У 1931 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педфака БДУ. Працаваў у Беларускім радыёцэнтры, затым адказным сакратаром часопіса «Беларусь калгасная», у бібліятэцы Дома пісьменніка. Сябраваў з Я. Купалам. Пасля выхаду ў 1936 у свет аповесці «Новая дарога» пакінуў службу і вырашыў цалкам аддацца мастацкай творчасці. Член СП СССР (з 1934). Арыштаваны 4.11.1936 у Мінску па адрасе: вул. Віpская, д. 37а, кв. 1. Асуджаны пазасудовым органам НКВД 5.10.1937 як «член контррэвалюцыйнай нацыянал-фашысцкай арганізацыі і за антысавецкую дзейнасць» да 10 гадоў ППК. Загінуў на Калыме. Рэабілітаваны прэзідыумам Вярхоўнага суда БССР 29.12.1954. Асабовая справа Б. № 9935-с з фотаздымкам захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Выступаў у друку спачатку з карэспандэнцыямі як селькор. Асноўная тэма творчасці — беларуская вёска і сацыяльныя працэсы, якія адбываліся там у 1920—1930-я. У 1927 апублікаваў першае апавяданне (газета «Чырвоная змена»). Выдадзены зборнік апавяданняў «Злосць» (1930), аповесці «Чужая зямля» (1930), «Межы» (1930), «Новая дарога» (1936), аповесць для дзяцей «Пастка» (1935), раман «Калі ўзыходзіла сонца» (1957), «Дзве аповесці» (1967), «Новая дарога» (апавяданні, аповесці, раман, 1989).

Бібліяграфія

Злосць: Апавяданні. Мн., 1930;
Межы: Аповесць. Мн., 1930;
Чужая зямля: Аповесць. Мн., 1930;
Пастка: Аповесць. Мн., 1935;
Калі ўзыходзіла сонца: Раман. Мн., 1957;
Новая дарога: Апавяданні, аповесці, раман, лісты. Мн., 1989.

Шаблон:Літ

Версія ад 22:27, 22 верасня 2008 правіць Maksim L. (размовы \| уклад) Бюракраты, Даглядчыкі, IP block exemptions, Адміністратары 89 453 праўкі Новая старонка: {{вызнч\|1=Сымон БАРАНАВЫХ}}, сапр.: {{вызн2\|1=Сымон Якаўлевіч БАРАНАЎ (БАРАН)}} (1 верасня 1900, в. ...		Версія ад 15:44, 4 лютага 2010 правіць адкат J-ka Zadzvinski (размовы \| уклад) Аўтадаглядчыкі, Даглядчыкі, Адміністратары 13 858 правак Няма тлумачэння праўкі Наступная праўка →
Радок 1:		Радок 1:
	{{вызнч\|1=Сымон БАРАНАВЫХ}}, сапр.: {{вызн2\|1=Сымон Якаўлевіч БАРАНАЎ (БАРАН)}} ([[1 верасня]] [[1900]], в. Рудакова Ігуменскага ~~пав.~~ Мінскай ~~губ.~~ (цяпер Уздзенскі ~~р-н~~ Мінскай ~~вобл.~~) — [[10 лістапада]] [[1942]]), беларускі празаік.		{{вызнч\|1=Сымон БАРАНАВЫХ}}, сапр.: {{вызн2\|1=Сымон Якаўлевіч БАРАНАЎ (БАРАН)}} ([[1 верасня]] [[1900]], в. [[Рудакова]] [[Ігуменскі павет\|Ігуменскага павета]] [[Мінская губерня\|Мінскай губерні]] (цяпер [[Уздзенскі раён]] [[Мінская вобласць\|Мінскай вобласці]]) — [[10 лістапада]] [[1942]]), беларускі празаік.

	Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Юнаком парабкаваў у багатых гаспадароў. У 1920-1923 служыў у Чырвонай Арміі, прымаў удзел у баях з польскімі войскамі. Пасля дэмабілізацыі ў 1924—1925 старшыня сельсавета, загадчык хаты-чытальні, адначасова карэспандэнт беларускіх газет. У 1925-1928 вучыўся ў Мінску на рабфаку. Уваходзіў у літаратурныя аб'яднанні «Маладняк» (з 1927) і [[БелАПП]] (з 1928). У 1931 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педфака [[БДУ]]. Працаваў у Беларускім радыёцэнтры, затым адказным сакратаром часопіса «Беларусь калгасная», у бібліятэцы Дома пісьменніка. Сябраваў з [[Я. Купала]]м. Пасля выхаду ў 1936 у свет аповесці «Новая дарога» пакінуў службу і вырашыў цалкам аддацца мастацкай творчасці. Член СП СССР (з 1934). Арыштаваны 4.11.1936 у Мінску па адрасе: вул. Віpская, д. 37а, кв. 1. Асуджаны пазасудовым органам НКВД 5.10.1937 як «''член контррэвалюцыйнай нацыянал-фашысцкай арганізацыі і за антысавецкую дзейнасць''» да 10 гадоў ППК. Загінуў на Калыме. Рэабілітаваны прэзідыумам Вярхоўнага суда БССР 29.12.1954. Асабовая справа Б. № 9935-с з фотаздымкам захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.		Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Юнаком парабкаваў у багатых гаспадароў. У 1920-1923 служыў у Чырвонай Арміі, прымаў удзел у баях з польскімі войскамі. Пасля дэмабілізацыі ў 1924—1925 старшыня сельсавета, загадчык хаты-чытальні, адначасова карэспандэнт беларускіх газет. У 1925-1928 вучыўся ў Мінску на рабфаку. Уваходзіў у літаратурныя аб'яднанні «Маладняк» (з 1927) і [[БелАПП]] (з 1928). У 1931 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педфака [[БДУ]]. Працаваў у Беларускім радыёцэнтры, затым адказным сакратаром часопіса «Беларусь калгасная», у бібліятэцы Дома пісьменніка. Сябраваў з [[Я. Купала]]м. Пасля выхаду ў 1936 у свет аповесці «Новая дарога» пакінуў службу і вырашыў цалкам аддацца мастацкай творчасці. Член СП СССР (з 1934). Арыштаваны 4.11.1936 у Мінску па адрасе: вул. Віpская, д. 37а, кв. 1. Асуджаны пазасудовым органам НКВД 5.10.1937 як «''член контррэвалюцыйнай нацыянал-фашысцкай арганізацыі і за антысавецкую дзейнасць''» да 10 гадоў ППК. Загінуў на Калыме. Рэабілітаваны прэзідыумам Вярхоўнага суда БССР 29.12.1954. Асабовая справа Б. № 9935-с з фотаздымкам захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.