Гістарычная вось: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 23:53, 27 мая 2011

Выгляд на Трыўмфальны шлях з Вялікай Аркі

Гістарычная вось (фр.: axe historique), якая праходзіць з цэнтра Парыж а на захад, уяўляе сабой шэраг помнікаў, будынкаў і вуліц, якія знаходзяцца на адной лініі. Свой пачатак вось бярэ ад Луўр а, а сканчаецца Вялікі аркай у сучасным дзелавым квартале Дэфанс. Іншыя назвы восі — Трыўмфальны шлях (фр.: voie triomphale), Каралеўская перспектыва (фр.: perspective royale).

Сады Цюільры. Крыху наводдаль бачныя Луксорскі абеліск і Трыўмфальная арка

Гісторыя

Гісторыя трыўмфальнага шляха бярэ пачатак ў 1640 годзе, калі Андрэ Ленотр, які займаўся уладкоўваннем садова-паркавага ансамбля Версаля, загадаў засадзіць тут алею, якія праходзіць ад Луўра. Пасля заснавання Елісейскіх Палёў паміж садамі Цюільры і гэтай новай вуліцай стаялі толькі нешматлікія дамы. Аднак у часы праўлення Людовіка XV яны былі знесены, а на іх месцы пабудавалі плошчу, названую імем караля. Цяпер гэтая плошча вядомая, як плошча Згоды.

Па загаду Напалеона ў 1806 годзе на плошчы Карузель была збудаваная Трыумфальная арка Карузелі. Адразу пасля бітвы пад Аўстэрліцам у 1806 годзе Напалеон распарадзіўся збудаваць у два разы большую па памерах Трыумфальную арку ў гонар перамог французскай арміі. Аднак сам імператар не дажыў да тых часоў, калі арка была дабудавана -— гэта адбылося толькі ў 1836 годзе. Арка стаіць на плошчы Шарля дэ Голя (да 1970 — плошча Зоркі) і з'яўляецца сёння адным з сімвалаў Парыжа.

Дзякуючы будаўніцтву авеню Вялікай Арміі вось была прадоўжана на захад за межы горада, на яе працягу ў 1950-х гадах быў заснаваны дзелавы цэнтр Дэфанс. У 1980-х гадах па ініцыятыве прэзідэнта Франсуа Мітэрана быў арганізаваны конкурс, мэтай якога было знайсці годны праект для працягнення гістарычнай восі. Такім праектам апынуўся праект Вялікай аркі Дефанс, якая замыкае сёння гістарычную вось.

Трыўмфальны шлях

Адпраўным пунктам гістарычнай восі з'яўляецца Луўр, затым яна праходзіць праз сад Цюільры, плошчу Згоды, уздоўж Елісейскіх Палёў, праз плошчу Зоркі і авеню Вялікай Арміі да заставы Маё (фр.: Porte Maillot). У камуне Нёі-сюр-Сен вось працягваецца ўздоўж авеню Шарля дэ Голя і моста Нёі і ў заканчэнні перасякае квартал Дэфанс.

Толькі два будынкі, якія належаць да трыўмфальнага шляха, трохі адхіляюцца ад прамой лініі: Луўр на 6° і Вялікая Арка, чый кут адхіленні ад восі складае крыху больш за 6°, што было выклікана неабходнасцю захаваць транспартную сістэму Парыжа.

@@ Радок 6: / Радок 6: @@
 Гісторыя трыўмфальнага шляха бярэ пачатак ў 1640 годзе, калі [[Андрэ Ленотр]], які займаўся уладкоўваннем садова-паркавага ансамбля [[Версальскі палац|Версаля]], загадаў засадзіць тут алею, якія праходзіць ад Луўра. Пасля заснавання [[Елісейскія Палі|Елісейскіх Палёў]] паміж садамі Цюільры і гэтай новай вуліцай стаялі толькі нешматлікія дамы. Аднак у часы праўлення [[Людовік XV|Людовіка XV]] яны былі знесены, а на іх месцы пабудавалі плошчу, названую імем караля. Цяпер гэтая плошча вядомая, як [[плошча Згоды]].
-Па загаду [[Напалеон]]а ў 1806 годзе на плошчы Карузель была збудаваная [[Трыўмфальная арка Карузелі]].
+Па загаду [[Напалеон]]а ў 1806 годзе на плошчы Карузель была збудаваная [[Трыумфальная арка Карузелі]].
-Адразу пасля [[бітва пад Аўстэрліцам|бітвы пад Аўстэрліцам]] у 1806 годзе Напалеон распарадзіўся збудаваць у два разы большую па памерах [[Трыўмфальная арка, Парыж|Трыўмфальную арку]] ў гонар перамог французскай арміі. Аднак сам імператар не дажыў да тых часоў, калі арка была дабудавана -— гэта адбылося толькі ў 1836 годзе. Арка стаіць на [[Плошча Зоркі|плошчы Шарля дэ Голя]] (да 1970 — плошча Зоркі) і з'яўляецца сёння адным з сімвалаў Парыжа.
+Адразу пасля [[бітва пад Аўстэрліцам|бітвы пад Аўстэрліцам]] у 1806 годзе Напалеон распарадзіўся збудаваць у два разы большую па памерах [[Трыумфальная арка, Парыж|Трыумфальную арку]] ў гонар перамог французскай арміі. Аднак сам імператар не дажыў да тых часоў, калі арка была дабудавана -— гэта адбылося толькі ў 1836 годзе. Арка стаіць на [[Плошча Зоркі|плошчы Шарля дэ Голя]] (да 1970 — плошча Зоркі) і з'яўляецца сёння адным з сімвалаў Парыжа.
 Дзякуючы будаўніцтву авеню Вялікай Арміі вось была прадоўжана на захад за межы горада, на яе працягу ў 1950-х гадах быў заснаваны дзелавы цэнтр [[Дэфанс]]. У 1980-х гадах па ініцыятыве [[прэзідэнт Францыі|прэзідэнта]] [[Франсуа Мітэран]]а быў арганізаваны конкурс, мэтай якога было знайсці годны праект для працягнення гістарычнай восі. Такім праектам апынуўся праект [[Вялікая арка Дэфанс|Вялікай аркі Дефанс]], якая замыкае сёння гістарычную вось.