Алп-Арслан
Алп-Арслан ألب أرسلان | ||
| ||
---|---|---|
1063 — 15 снежня 1072 | ||
Папярэднік | Тагрул I | |
Пераемнік | Малік-шах I | |
Дзейнасць | палкаводзец | |
Веравызнанне | Іслам, суніцкага толку | |
Нараджэнне | 20 студзеня 1029 | |
Смерць | 15 снежня 1072 (43 гады) | |
Пахаванне | ||
Дынастыя | Дынастыя Сельджукаў | |
Бацька | Чагры бек[d] | |
Жонка | Ака-Хатун[d] | |
Дзеці | Малік-шах I і Tutush I[d] | |
Алп-Арслан (цюрк. смелы леў) таксама Мухамед ібн Даўд ці Махамед бен Даўд (араб. ألب أرسلان, поўнае імя — Зія ад-Дзін ва Адуд ад-Даўла ў Тадж ал-Міла Абу Шуджа Мухамад Алп Арслан ібн Даўд, 20 студзеня 1029[1] — 15 снежня 1072) — султан дзяржавы Сельджукідаў з 1063. Пляменнік бяздзетнага заснавальніка султаната Тагрула.
У 1059 стаў намеснікам Харасана. У 1060-1061 гадах быў разбіты і ўзяты ў палон кіраўніком Грузіі. Дзякуючы таму, што яго сястра была жонкай армянскага цара, таму ўдалося дамагчыся вызвалення Алп-Арслана, накіраваўшы цару Грузіі багатыя дары[2]. Пасля султан правёў шэраг заваявальных паходаў: у Грузію (1064), Арменію (1064), тэрыторыі сучаснага Азербайджана (1064), супраць Фацімідаў (у Сірыю і Палесціну), у Паўночны Іран і Сярэднюю Азію (1065).
Пад яго камандаваннем сельджукі пачалі націск на Візантыйскую імперыю.
19 жніўня 1071 пры Манцыкерце (раён возера Ван) атрымаў перамогу над візантыйскім імператарам Раманам IV Дыягенам і ўзяў яго ў палон, пасля чаго далучыў Анатолію да ўладанняў Сельджукскага султаната. Дзяржавай пры Алп-Арслане кіраваў везір Нізам аль-Мульк.
Алп-Арслан быў забіты падчас паходу супраць полаўцаў Мангышлака і на Бухару.
Зноскі
- ↑ СИЭ т. 1 — С. 415.
- ↑ Шараф-хан ибн Шаммсадин Бидлиси «Шараф-Наме» Третий раздел. Глава 1
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Алп-Арслан // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
Папярэднік: Тагрул I |
Султан дзяржавы Сельджукідаў 1063—1072 |
Пераемнік: Малік-шах I |