Аляксандр Віктаравіч Більдзюкевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Віктаравіч Більдзюкевіч
Дата нараджэння 23 чэрвеня 1956(1956-06-23) (67 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Месца працы
Навуковая ступень доктар хімічных навук (2001)
Навуковае званне
Альма-матар

Аляксандр Віктаравіч Більдзюкевіч (нар. 23 чэрвеня 1956, г. Мінск) — беларускі хімік. Акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (2009), доктар хімічных навук (2001), прафесар (2009).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт у 1978 годзе.

З 1978 года па 1987 год у НДІ фізіка-хімічных праблем Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1987 года у Інстытуце фізіка-арганічнай хіміі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі: у 1988—2004 гадах загадчык лабараторыі, з 2004 года дырэктар інстытута[1].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Галіновая прэмія Міністэрства прамысловасці Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2002).

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы ў галіне фізічнай хіміі і хіміі высокамалекулярных злучэнняў. Правёў фундаментальныя даследаванні мембраннага масапераносу і прапанаваў новы падыход да апісання працэсу ультрафільтрацыі, якая ўлічвае фізіка-хімічныя ўзаемадзеянні палімерных мембран з кампанентамі раздзяляльнага раствору. Сфармуляваў і эксперыментальна пацвердзіў агульныя прынцыпы фарміравання порыстых пранікальных структур з выкарыстаннем імерсійнага метаду фармавання. Прапанаваў механізм фарміравання структуры селектыўнага пласта ультрафільтрацыйных мембран, на аснове якога распрацаваны агульныя падыходы і ўніфікаваны тэхналогіі атрымання ультра- і мікрафільтрацыйных мембран з розных палімераў. Распрацаваў навуковыя асновы паверхневай мадыфікацыі ультрафільтрацыйных мембран неіонагеннымі палімерамі і поліэлектралітамі, міжфазнай полікандэнсацыяй поліамінаў разнастайнай будовы хлорангідрыдаў араматычных карбонавых кіслот. Стварыў у Беларусі навукова-тэхнічную базу для развіцця мембранных тэхналогій і арганізаваў вопытна-прамысловую вытворчасць мікра- і ультрафільтрацыйных мембран, мембранных элементаў, прамысловых мембранных установак рознай магутнасці і мэтавага прызначэння. Распрацаваў мембранныя працэсы ачысткі, стэрылізацыі і фракцыяніравання раствораў, біялагічна актыўных рэчываў, перапрацоўкі малочных прадуктаў, асвятлення сокаў і він, ачысткі сцёкавых вод і інш., сучасныя энергаашчадныя тэхналогіі і абсталяванне для водападрыхтоўкі ў вялікай цеплаэнергетыцы, заснаваныя на капілярных мембранах.

Аўтар звыш 280 навуковых прац, у т.л. 37 аўтарскіх пасведчанняў і патэнтаў.

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Взаимодействия в системе мембрана — растворенное вещество при ультрафильтрации (совм. с Солдатовым В. С.) // Массоперенос через биологические и синтетические мембраны. Пущино, 1990.
  • Ультрафильтрация в процессах очистки воды // Журнал ВХО им. Д. И. Менделеева. 1990. № 1.
  • Состояние и перспективы разработок в области мембранной технологии // Весцi НАН Беларусi. Сер. хiм. навук. 2004. № 4.
  • Получение ультрафильтрационных мембран методом инверсии фаз // Химия и технология новых веществ и материалов. Мн., 2005.
  • Новые реакционноспособные и функциональные полимеры: разработка и внедрение (совм. с Солдатовым В. С.) // Сб. материалов Первого съезда ученых Республики Беларусь. Минск,1-2 ноября 2007 г. Мн., 2007.
  • Мембранные процессы в теплоэнергетике // Главный энергетик. 2008. № 7.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]