Аляксей Канстанцінавіч Скрылёў

Аляксей Канстанцінавіч Скрылёў
Аляксей Канстанцінавіч Скрылёў
Дата нараджэння	17 сакавіка 1918
Месца нараджэння	Міхайлаўка[d], Міхайлаўскі сельсавет[d], Ужурскі раён, Краснаярскі край, СССР;
Дата смерці	6 снежня 1946 (28 гадоў)
Месца смерці	Германія;
Месца пахавання	Гарнізонныя могілкі;
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	артылерыя[d]
Званне	падпалкоўнік
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна;
Узнагароды і званні	;

Аляксей Канстанцінавіч Скрылёў (1918 — 1946) — Герой Савецкага Саюза (1945). Гвардыі маёр, камандзір 49-га гвардзейскага Рыжскага артылерыйскага палка 23-й гвардзейскай Дноўска-Берлінскай стралковай дывізіі 3-й ударнай арміі 1-га Беларускага фронту.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 17 сакавіка 1918 года ў сяле Міхайлаўка Ужурскага раёна Краснаярскага края. У 1935 годзе скончыў дзевяць класаў Ужурскай сярэдняй школы, затым — тры курсы рабфака.

У Чырвонай арміі — з 1937 года. У 1939 годзе скончыў Кіеўскае артылерыйскае вучылішча. Служыў камандзірам артылерыйскай батарэі ў складзе 88-й стралковай дывізіі ў Архангельскай ваеннай акрузе. На франтах Вялікай Айчыннай вайны — з 13 жніўня 1941 г. Быў камандзірам артылерыйскай батарэі, дывізіёна, намеснікам і камандзірам артылерыйскага палка. Ваяваў на Карэльскім, Паўночна-Заходнім, 2-м і 3-м Прыбалтыйскіх, 1-м Беларускім франтах. У баях двойчы кантужаны.

У баях за Берлін з 16 па 25 красавіка 1945 года ўдзельнічаў у артылерыйскім наступленні і прарыве глыбока эшаланаванай абарону суперніка, забяспечыў агнём захоп паўночна-заходняй часткі Берліна. У баі за прыгарад Берліна Панкоў 23 красавіка 1945 годзе быў кантужаны, але не пакінуў поля бою, працягваючы кіраваць падраздзяленнямі. У гэтых баях знішчыў 1 680 салдат і афіцэраў праціўніка, 83 кулямёта, 27 гармат на прамой наводцы, 17 зенітных гармат, 14 самаходных гармат, здушыў агонь 150 кулямётаў і трох 105-мм батарэй, шасці мінамётных батарэй.

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 31 мая 1945 годзе за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм гвардыі маёру прысвоена званне Героя Савецкага Саюза.

Пасля вайны служыў у складзе групы савецкіх войскаў у Германіі. Загінуў 6 снежня 1946 г. Пахаваны ў горадзе Брэсце на гарнізонных могілках.