Аляксей Мікалаевіч Крылоў

Аляксей Мікалаевіч Крылоў
Дата нараджэння	15 жніўня 1863(1863-08-15)
Месца нараджэння	Вісяга[d], Алатырскі павет[d], Сімбірская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	26 кастрычніка 1945(1945-10-26)[…] (82 гады)
Месца смерці	Ленінград, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Дзеці	Anna Krylova[d]
Род дзейнасці	матэматык, карабел, фізік, ваенны
Навуковая сфера	суднабудаванне[d], матэматыка і механіка
Месца працы	Пецярбургская акадэмія навук Russian Hydrographic Service[d] Ваенна-марская акадэмія імя М. Г. Кузняцова[d] Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт шляхоў зносін Kirov Plant[d] Фізіка-матэматычны інстытут РАН[d]
Альма-матар	Ваенна-марская акадэмія імя М. Г. Кузняцова[d] Марскі кадэцкі корпус[d]
Навуковы кіраўнік	Aleksandr Korkin[d]
Вядомыя вучні	Peter Feodorovich Papkovich[d]
Член у	Расійская акадэмія навук Пецярбургская акадэмія навук Акадэмія навук СССР
Прэміі
Узнагароды
Подпіс
Аляксей Мікалаевіч Крылоў на Вікісховішчы

Аляксей Мікалаевіч Крылоў (руск.: Алексе́й Никола́евич Крыло́в; 3 [15] жніўня 1863, Вісяга, Алатырскі павет, Сімбірская губерня — 26 кастрычніка 1945, Ленінград) — рускі і савецкі матэматык, механік і караблебудаўнік; акадэмік Пецярбургскай АН / РАН / АН СССР (з 1916 года; член-карэспандэнт з 1914 года); прафесар Марской акадэміі; генерал флоту (1916), генерал для асаблівых даручэнняў пры марскім міністры Расійскай імперыі (1911). Ганаровы член замежных навуковых і інжынерных таварыстваў.

Біяграфія

Заснавальнік сучаснай расійскай школы караблебудавання, развітой затым П. Ф. Папковічам(руск.) бел., В. Л. Паздзюніным(руск.) бел., Ю. А. Шыманскім(руск.) бел. і інш. Аўтар класічных прац па тэорыі ваганняў карабля на хваляванні, па будаўнічай механіцы карабля, тэорыі вібрацыі суднаў і іх непатапляльнасці, па тэорыі гіраскопаў, знешняй балістыцы, матэматычнаму аналізу і механіцы ў дадатку да караблебудавання, па гісторыі фізіка-матэматычных і тэхнічных навук і інш. Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР. Лаўрэат Сталінскай прэміі (1941), Герой Сацыялістычнай Працы (1943).