Антоні Сухадольскі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Антоній Сухадольскі)
Антоні Сухадольскі
Герб «Слепаўрон»
Герб «Слепаўрон»
1-ы Ваявода гарадзенскі
1794 — 1795
Папярэднік пасада створана
Пераемнік пасада скасавана

Нараджэнне 1750[1]
Смерць 1799(1799)
Род Сухадольскія
Бацька Казімір Сухадольскі
Маці Антаніна Пукшта
Жонка Тэрэза з Быхаўцаў
Дзеці Ян, Ігнацы, Францішка

Антоні Сухадольскі (польск.: Antoni Suchodolski; ? — 1799) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч, кашталян смаленскі (1790—1793) і мерацкі (1793—1794), ваявода гарадзенскі (1794—1795).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з роду Сухадольскіх герба «Слепаўрон», які з даўніх часоў жыў у Ваўкавыскім павеце. Бацька Антонія — ваўкавыскі крайчы Казімір Сухадольскі, маці — Антаніна з дому Пукшта.

Займаў розныя пасады ў Ваўкавыскім павеце: крайчы (з гэтай пасадай згадваецца ў 1764 годзе, калі падпісаў у сваім павеце элекцыю Станіслава Аўгуста), гродскі суддзя (1769—1771), земскі суддзя (з 1771). У 1770-ых гадах Сухадольскія разам з Булгарынамі былі галоўнымі прадстаўнікамі Антонія Тызенгаўза ў сваім павеце.

У 1778 годзе быў паслом на сойм ад Ваўкавыскага павета, на гэтым сойме быў абраны ў склад Скарбовай Камісіі. У 1788 годзе пры асабістай падтрымцы Станіслава Аўгуста абраны паслом на Чатырохгадовы сойм ад Смаленскага павета. Бараніў Вайсковы дэпартамент ад ліквідацыі. Калі ж Дэпартамент ліквідавалі, патрабаваў, каб наваствораная Вайсковая камісія была падзелена на польскую і літоўскую. Калі і гэту прапанову адкінулі, жадаў, каб колькасць камісараў у адзінай камісіі была роўнай. Бараніў Раду 13 і 19 студзеня 1789 года. У маі 1789 сышоў з пасады скарбніка ВКЛ, каб яе заняў ягоны сын Ян. 27 жніўня 1789 года патрабаваў выдзеліць сродкі на ўніяцкія духоўныя семінарыі. 3 верасня 1790 года выступіў супраць выгнання адступнікаў ад Уніі, лічачы, што гэта не віна простага люду.

У лістападзе 1790 года быў прызначаны смаленскім кашталянам. Стаўленне яго да прыняцця Канстытуцыі 3 мая невядомае. У чэрвені выступаў за падзел Камісіі паліцыі на польскую і літоўскую. У 1792 годзе быў канцлерам Таргавіцкай канфедэрацыі ВКЛ, а на наступны год стаў адным з нешматлікіх сенатараў, якія ўдзельнічалі ў Гарадзенскім сойме. Быў вельмі актыўны і займаў, па словах расійскага пасла Сіверса, «умераную апазіцыю». Актыўна выступіў супраць другога падзелу Рэчы Паспалітай.

У паўстанні 1794 года ўдзелу не прымаў з прычыны недаверу да яго паўстанцкіх уладаў.

Меў рэзідэнцыю ў в. Рагозніца, дзе ў 1791 г. пабудаваў палац. Быў жанаты з Тэрэзай з Быхаўцаў. Меў 2 сыноў — Яна і Ігнацыя — і дачку Францішку.

Зноскі

  1. Antoni Suchodolski // MAK

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Andrzej Haratym. Suchodolski Antoni // Polski Słownik Biograficzny. Tom XLV/2 W-wa-Krakow 2008, с. 267—272

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]