Антыцыклон

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Антыцыкло́н — замкнутая вобласць павышанага атмасфернага ціску з максімальным ціскам у цэнтры. Вятры ў антыцыклоне абгінаюць цэнтр па гадзіннікавай стрэлцы ў паўночным паўшар'і і супраць гадзіннікавай стрэлкі ў паўднёвым. Сыходны рух паветра ў антыцыклоне абумоўлівае адсутнасць воблачнасці. Улетку пераважае гарачае і сухое надвор'е, зімой - марознае і ясная. Антыцыклонам называюць вобласці павышанага ціску ў атмасферы, дыяметрам ад некалькіх соцень да некалькіх тысяч км, якія характарызуюцца своеасаблівымі ўмовамі надвор'я і сістэмай цячэння паветра. Антыцыклоны разам з якасна процілеглымі ім цыклонамі (абласцямі паніжанага ціску) з'яўляюцца найважнейшымі віхравымі формамі агульнай цыркуляцыі атмасферы.

Геаграфія сталых антыцыклонаў[правіць | правіць зыходнік]

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]