Аілінгінае
| Аілінгінае | |
|---|---|
| марш. Aelōn̄in A, англ. Ailinginae | |
 Выгляд з космасу | |
| Характарыстыкі | |
| Плошча | 2,8 км² |
| Найвышэйшы пункт | 3 м |
| Размяшчэнне | |
| 11°10′ пн. ш. 166°20′ у. д.HGЯO | |
| Архіпелаг | Маршалавы Астравы |
| Акваторыя | Ціхі акіян |
| Краіна | |
 | |
Аілінгінае (англ.: Ailinginae, маршал.: Aelōn̄in A) — атол на поўначы Маршалавых Астравоў. Плошча сушы — 2,8 км². У наш час незаселены.
Атол Аілінгінае знаходзіцца ў 13,5 км на паўднёвы захад ад атола Рангелап. Складаецца з шырокай лагуны (105,96 км²) і 25 невялікіх астравоў, што месцяцца на каралавым рыфе. Значная частка сушы пакрыта лесам і хмызнякамі.
Атол быў адкрыты ў 1767 г. брытанскім даследчыкам С. Уолісам. У той час ён быў населены маршальцамі. Мясцовыя насельнікі мелі адзінага вярхоўнага правадыра разам з рангелапцамі.
У 1885—1914 гг. знаходзіўся пад пратэктаратам Германіі. У 1914 — 1944 гг. — пад кантролем Японіі. У 1947—1986 гг. — пад апекай ЗША. У 1986 г. увайшоў у склад Рэспублікі Маршалавых Астравоў.
У 1954 г. падчас выпрабавання ядзернай зброі на атоле Бікіні на Аілінгінае адбылося распаўсюджванне радыёактыўных ападкаў у выглядзе белага попелу. Ваенныя эвакуявалі тубыльцаў на атол Кваджалейн. У пачатку 1980-ых гг. ім была выплачана грашовая кампенсацыя. У наш час большасць выхадцаў з Аілінгінае жыве на Кваджалейне і Маджура.