Баброўнікі

Баброўнікі — катэгорыя сялян-слуг у ВКЛ у XV — XVIII ст. Займаліся паляваннем на баброў, наглядалі за бабровымі гонамі і іх аховай. Сачылі за выкананнем звычаёвых і кадыфікаваных нормаў паляўнічага права. Мелі выязнога каня, паляўнічых сабак і лоўчыя сеткі. Падпарадкоўваліся баброўнічаму, службоўцу са шляхты. За работу мелі плату ў залежнасці ад выслугі, месца службы і жыхарства, атрымлівалі кожнага 5-га бабра або падчарэўе кожнага здабытага звера, або 1-3 грошы; выконвалі і іншыя павіннасці, у тым ліку талокі. Маглі мець гаспадарку (беспадатковы зямельны надзел 0,5—1 валоку). У сувязі з драпежніцкім вынішчэннем баброў у XVIII ст. баброўнікі зліліся з іншымі катэгорыямі насельніцтва.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).