Барыс Васілевіч Воўк
| Барыс Васілевіч Воўк | |||
|---|---|---|---|
| Дата нараджэння | 1917 | ||
| Месца нараджэння | |||
| Дата смерці | 13 снежня 1939 | ||
| Месца смерці | |||
| Месца пахавання | |||
| Грамадзянства | |||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||
| Род войскаў | аўтабранятанкавыя войскі | ||
| Гады службы | 1939 | ||
| Званне | малодшы камузвод | ||
| Пасада | камандзір вежы танка Т-28 | ||
| Бітвы/войны | Савецка-фінская вайна | ||
| Узнагароды і званні |
|
||
.svg){kind=small}
Барыс Васільевіч Воўк (1917—1939) — камандзір вежы танка Т-28 91-га асобнага танкавага батальёна 20-й цяжкай танкавай брыгады РСЧА, малодшы камузвод, удзельнік савецка-фінскай вайны, Герой Савецкага Саюза (пасмяротна).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Барыс Воўк нарадзіўся ў 1917 годзе ў Віцебскай губерні Расійскай імперыі у сям'і селяніна. Пражываў і працаваў у Ленінградзе. У 1939 годзе ён быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Прымаў удзел у савецка-фінскай вайне ў званні малодшы камузвод, камандаваў вежай сярэдняга танка Т-28 1-й роты 91-га танкавага батальёна 20-й танкавой брыгады 7-й арміі Паўночна-Заходняга фронту. Вызначыўся ў час разведкі варожай абароны на захад ад возера Мулан'ярві (цяпер Глыбокае) 13 снежня 1939.
Калі з засады танк быў падбіты, экіпаж у складзе камандзіра Васіля Груздзева, камандзіраў вежаў Яўгена Лупава, Міхаіла Лобасцева, Барыса Ваўка, механіка-вадзіцеля Міхаіла Ларчанка, ваентэхніка Івана Коваля, радыста Карапета Сіманяна працягнуў весці бой. Ля хутара Кангаспелта (цяпер — Іскра) Груздзеў, Лобасцеў і Воўк былі забітыя разрывам снарада пры спробе пакінуць танк. Астатнім членам экіпажа ўдалося вывесці танк назад. Воўк быў пахаваны на месцы баёў[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1940 за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з фінскай белагвардзейшчынай і паказаныя пры гэтым адвагу і геройства» малодшы камандзір Барыс Воўк быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза з узнагароджаннем ордэнам Леніна і медалём «Залатая Зорка» (пасмяротна).[1]
Зноскі
- ↑ а б Барыс Васілевіч Воўк на сайце «Героі краіны»
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Герой Советского Союза К. Симонян. Всегда помогать товарищам! // Бои в Финляндии: Воспоминания участников. Ч. 1. — 2-е изд. — М.: Воениздат, 1941. — С. 96—98.