Бахшы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Узбецкі бахшы Абдуназар Паёнаў распавядае дастан (эпас) «Келіной» пад акампанемент на домбры

Бахшы (туркм.: bagşybagşy; узб.: baxshibaxshi; каракалп. baxsı; каз.: баксыбаксы; кірг.: бакшыбакшы) — народны спявак, выканаўца фальклору ў цюркскіх народаў Сярэдняй Азіі, звычайна выступае на святах. Неад'емная частка бахшы — дутар, струнны шчыпковы музычны інструмент з доўгім грыфам, двума жыльнымі або нейлонавымі струнамі і грушападобным рэзанатарам.

Слова «бахшы» паходзіць ад санскрыцкага bhikshu — настаўнік. Мангольскія будысты так называлі людзей, якія валодаюць уйгурскай пісьменнасцю, таму ў XIII—XV стагоддзях словам «бахшы» называлі пісцоў.

У шаманізме бахшы выступаюць у ролі знахароў, ведзьмакоў, лекараў, якія з дапамогай песень і музыкі выганялі злых духаў.

У існуючай сістэме навучання бахшы значнае месца адводзілася паэтычным спаборніцтвам.

Падчас амаль усеагульнай непісьменнасці насельніцтва Сярэдняй Азіі бахшы з'яўляліся захавальнікамі народнай музычнай і фальклёрнай традыцыі, а таксама распаўсюджвалі класічныя творы. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі многія творы, якія да гэтага існавалі толькі ў вуснай традыцыі, былі запісаныя.

У другую нядзелю верасня ў Туркменіі адзначаецца Дзень туркменскага бахшы.

У кіно[правіць | правіць зыходнік]

  • «Баксы» — мастацкі фільм 2009 года, рэж. Гульшад Амарава.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]