Казахская мова

Казахская мова
Саманазва:	Қазақ тілі, قازاق ٴتىلى, Qazaq tili
Краіны:	Казахстан, Кітай, Расія, Узбекістан, Манголія, Кыргызстан, Туркменістан, Турцыя і інш.
Афіцыйны статус:	Казахстан (дзяржаўная мова) Расія: Рэспубліка Алтай (рэгіянальная мова)
Арганізацыя, якая рэгулюе:	Міністэрства культуры Казахстана
Агульная колькасць носьбітаў:	роднай лічаць: 11.0 млн (2012) 5 млн. у іншых краінах
Рэйтынг:	87 месца
Класіфікацыя
Катэгорыя:	Мовы Еўразіі
Алтайскія мовы (спрэчна) Цюркская галіна Кыпчакская група Нагайска-кыпчакская падгрупа
Пісьменнасць:	кірыліца, арабскі алфавіт, лацінскі алфавіт (гл. Казахскі алфавіт)
Моўныя коды
ISO 639-1:	kk
ISO 639-2:	kaz
ISO 639-3:	kaz
Гл. таксама: Праект:Лінгвістыка

Казахская мова (каз.: қазақ тілі, qazaq tili, قازاق ٴتىلى) — адна з цюркскіх моў. Належыць да кыпчакскай групы. Дзяржаўная мова Казахстана. Распаўсюджаная ў асноўным у Рэспубліцы Казахстан, дзе з'яўляецца дзяржаўнай. У аснове сучаснай літаратурнай казахскай мовы ляжыць паўночна-ўсходні дыялект. Асноўныя асаблівасці казахскай мовы:

• адпаведнасць гуку «ш» агульнацюрскаму «ч» (каш замест кач — «уцякаць»);
• адпаведнасць «c» агульнацюрскаму «ш» (кыс замест кыш — «зіма»);
• адпаведнасць пачатковага гуку «ж» пачатковым гукам «й» і «ж» у інш. цюрскіх мовах (жол замест ёл або жол — «дарога»);
• наяўнасць формы дзеепрыметніка сучасна-будучага часу на — атын, (-эцін), (йтын), (-йцін).
  

Мова сфармавалася ў 15-16 стст. на аснове мовы сярэднеазіяцкіх кыпчакаў. Літаратурная казахская мова існуе з другой паловы 19 ст. Канчатковая нармалізацыя мовы была праведзеная ў 20 ст. Пісьменнасць да 1930 г. існавала на арабскай, у 1930—1940 на лацінскай аснове, з 1940 — кірыліца з дадатковымі літарамі. Казахі Кітая, Ірана, Пакістана выкарыстоўваюць арабскі алфавіт, казахская дыяспара ў Турцыі неафіцыйна выкарыстоўвае лацінскі алфавіт. У Казахстане ідзе падрыхтоўка да пераводу казахскага алфавіту з кірыліцы на лацініцу.

Гл. таксама

• Казахская Вікіпедыя