Бедныя людзі (раман)

«Бе́дныя лю́дзі» (руск. Бедные люди) — першы раман Фёдара Дастаеўскага, пачаты ім у 1844 годзе і пасля шматлікіх пераробак завершаны ў маі 1845 года.

Гісторыя рамана

Раман быў напісаны Дастаеўскім цягам дзевяці месяцаў. Першым чытачом стаў рускі пісьменнік Дзмітрый Грыгаровіч, які пазнаёміў з ім М. Някрасава. Упершыню апублікаваны ў «Петербургском сборнике» Н. Някрасава (Санкт-Пецярбург, 1846). Асобнае выпраўленае выданне выйшла ў 1847.

Сюжэт

Раман уяўляе сабой перапіску паміж Макарам Дзевушкіным і Варварай Дабрасёлавай. Форма рамана ў лістах дазволіла аўтару перадаць тонкія нюансы псіхалогіі герояў, якія самаўтойваюцца. Форма романа запаволеная напачатку, у канцы імгненна развіваецца ў безнадзейную сітуацыю.

Персанажы

• Макар Аляксеевіч Дзевушкін
• Варвара Аляксееўна Дабрасёлава
• Бацькі Варвары Аляксееўны Дабрасёлавай
• Ганна Фёдараўна
• Студэнт Пакроўскі
• Бацька студэнта Пакроўскага
• Гаршкоў з сям’ёй
• Ратазяеў
• Быкаў

Беларускія пераклады

• Бедныя людзі: раман / Т. М. Дастаеўскі - пераклаў з расійскай мовы Я. Плашчынскі. - Менск [Мінск] : Беларускае дзяржаўнае выдавецтва, 1930