Белпрамбудпраект

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інстытут «Белпрамбудпраект»
Тып рэспубліканскае ўнітарнае прадпрыемства
Заснаванне 1945
Размяшчэнне Сцяг Беларусі г. Мінск, Рэспубліка Беларусь, вуліцы Мяснікова, 36
Ключавыя постаці Наталля Барысаўна Савельева

Інстытут «Белпрамбудпраект» — праектны інстытут у Мінску. Размешчаны па вуліцы Мяснікова, 36.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

26 лістапада 1945 года Пастановай № 1782—310 Савета Народных Камісараў БССР і Цэнтральнага Камітэта КП(б) Беларусі створана гасразліковая кантора для распрацоўкі канструкцый, тэхналогій і тэхнічных умоў вытворчасці вырабаў шырокага спажывання пры Наркаммясцпраме БССР.

У ліпені 1961 года на базе канторы арганізуецца Беларускі праектна-тэхналагічны інстытут Галоўнага ўпраўлення мясцовай прамысловасці. Ён займаецца праектамі рэканструкцыі прадпрыемстваў па ўсёй рэспубліцы.

З 1977 года інстытут носіць назву «Белмясцпрампраект».

5 снежня 1991 года загадам Дзяржкампрама Рэспублікі Беларусь у сувязі з ліквідацыяй Міністэрства мясцовай прамысловасці БССР, Беларускі праектны інстытут «Белмясцпрампраект» пераназваны ў інстытут «Белпрамбудпраект» Дзяржкампрама РБ. Рашэннем Мінгарвыканкама № 785 ад 14.07.2000 інстытут зарэгістраваны як Праектнае рэспубліканскае ўнітарнае прадпрыемства «ІНСТЫТУТ „БЕЛПРАМБУДПРАЕКТ“».

Праекты[правіць | правіць зыходнік]

Найбольш істотныя канструктарскія распрацоўкі і праекты, выкананыя да 1960-х гадоў:

У 19541964 гг. былі запраектаваны і пабудаваны цагельні, якія задавольваюць патрэбнасць сельскага будаўніцтва ў цэгле, распрацаваны праекты фабрыкаў мастацкіх вырабаў у гг. Мінску, Гродне, Магілёве.

За перыяд з 1960—1970 гг. былі запраектаваны, рэканструяваны і пабудаваны:

  • хлебазаводы ў гг. Мінску, Бабруйску, Брэсце, Баранавічах, Крычаве, Гомелі, Рагачове;
  • фабрыкі музычных інструментаў у гг. Маладзечна і Барысаве;
  • завод «Хімпласт» у г. Віцебску;
  • заводы сантэхабсталявання ў гг. Гомелі, Гродне, Слуцку;
  • заводы металавырабаў у гг. Мінску, Дзятлава, Брэсце;
  • камбінаты надомнай працы і цэлы шэраг іншых прадпрыемстваў.

З 1970 года інстытут пачынае працу над праектамі рэканструкцыі Мінскага маторнага і трактарнага заводаў. Распрацоўваюцца праекты кавальскага цэха Мінскага завода шасцерняў, Віцебскага завода трактарных запчастак, завода «Электрапрыбор» у г. Гродне, завода «Эталон» у г. Мінску, завода «Медпрэпараты» ў г. Мінску і інш.

З 1976 г. праектуюцца станцыі тэхабслугоўвання аўтамабіляў, аўтатранспартныя прадпрыемствы, гаражы, стаянкі, таксапаркі, аўтавакзалы. Аб’екты таварыства сляпых, таварыства глухіх, ДТСААФ, Дынама, МУС, Галоўпалессеводбуда, Белтары. Па праектах інстытута пабудаваны тралейбусныя дэпо № 3, 4, 5 у г. Мінску.

Пабудаваны будынкі Аўтатранстэхнікі, МПКТІ, Мастацкага фонду, інстытута БелКТІМП, школа замежных спецыялістаў трактарнага завода, ПТВ, жылыя дамы, інтэрнаты, пасёлкі для перасялення з Чарнобыльскай зоны.

Запраектаваны ВА «Мінгаз», ВА «Мінскдрэў», завод «Спецаўтаматыка», завод «Палітэхнік», 407 завод грамадзянскай авіяцыі, Мінская люстраная фабрыка, заводы другасных рэсурсаў, друкарні і шмат іншых аб’ектаў ва ўсіх галінах і сферах вытворчасці Рэспублікі; будынкі, збудаванні і заводы ў Прыбалтыцы, ва Украіне.

Інстытут атрымаў больш за 20 аўтарскіх сведчанняў на вынаходствы; каля 400 рацыяналізатарскіх прапаноў. За найбольш удалыя прагрэсіўныя праектныя распрацоўкі інстытут узнагароджаны бронзавымі медалямі ВДНГ СССР (дызельны корпус ММЗ, блок цэхаў ММЗ). Адзначаўся дыпламамі 1-й, 2-й, 3-й ступені будаўнічай выстаўкі Рэспублікі Беларусь.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]