Валянціна Сямёнаўна Шаўчэнка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Валянціна Сямёнаўна Шаўчэнка
Род дзейнасці палітык
Дата нараджэння 12 сакавіка 1935(1935-03-12)
Месца нараджэння
Дата смерці 3 лютага 2020(2020-02-03)[1] (84 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Партыя
Член у
Узнагароды і прэміі
ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў Order of Princess Olga, 1st class Ордэн княгіні Вольгі II ступені Ордэн княгіні Вольгі III ступені Order of Prince Yaroslav the Wise, 5th class
Грамата Прэзідыума Вярхоўнага Савета УССР honorary citizen of Kyiv
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Валянціна Сямёнаўна Шаўчэнка (укр.: Валентина Семенівна Шевченко, народжаная Салянік; 12 сакавіка 1935, Крывы Рог, Днепрапятроўская вобласць — 3 лютага 2020, Кіеў) — украінскі дзяржаўны дзеяч.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 12 сакавіка 1935 года ў горадзе Крывы Рог у сям’і шахцёра. Скончыла Кіеўскі дзяржаўны ўніверсітэт (завочнае аддзяленне). Працавала старшай піянерважатай, настаўнікам геаграфіі, сакратаром камсамольскай арганізацыі школы. З 1957 года — сакратар Крыварожскага гаркама камсамола.

На XVIII з’ездзе камсамола Украіны ў 1962 годзе абрана сакратаром ЦК ЛКСМУ, у 1962—1969 гадах — сакратар ЦК ЛКСМУ (курыравала піянерыю і школы). У 1968 годзе наведала Канаду. У 1969—1973 гадах — намеснік Міністра асветы Украінскай ССР. У 1973—1975 гадах — намеснік старшыні Прэзідыума Украінскага таварыства дружбы і культурных сувязяў з замежнымі краінамі.

У 1975—1985 гадах — намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета УССР. З 22 лістапада 1984 года па 27 сакавіка 1985 года — в. а. Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета УССР (пасля смерці А. Ф. Ватчанкі). 27 сакавіка 1985 года абрана па рэкамендацыі В. В. Шчарбіцкага Старшынёй Прэзідыума Вярхоўнага Савета УССР (падчас абрання самы малады член Палітбюро ЦК КПУ, 50 гадоў), на пасадзе па 4 чэрвеня 1990 года.

З 2 ліпеня 1985 года па 25 мая 1989 года — намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР. Народны дэпутат СССР (1989—1991). Член ЦК КПСС (1986—1990). У 1989 годзе адмовілася прымаць пастанову аб забароне Руху. У 1990-х гадах узначальвала Нацыянальны фонд «Украіна — дзецям», Усеўкраінскі дабрачынны фонд садзейнічання развіццю фізічнай культуры, спорту і турызму.

З 2002 года — старшыня «Кангрэса дзелавых жанчын Украіны».

Памерла 3 лютага 2020 года.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

  • Ордэн князя Яраслава Мудрага V ступені (4 сакавіка 2010 года) — за важкі асабісты ўклад у сацыяльна-эканамічнае і культурнае развіццё Украіны, актыўную грамадскую дзейнасць, шматгадовую добрасумленную працу і з нагоды Міжнароднага дня правоў жанчын і свету;
  • Ордэн княгіні Вольгі I ступені (16 студзеня 2009 года);
  • Ордэн княгіні Вольгі II ступені (3 сакавіка 2005 года);
  • Ордэн княгіні Вольгі III ступені (17 чэрвеня 1998 г.);
  • Ганаровы грамадзянін горада Кіева — рашэнне Кіеўсавета ад 26.05.2005 № 396/2972.

Зноскі