Віктар Туржанскі
| Віктар Туржанскі | |
|---|---|
| руск.: Виктор Туржанский | |
 | |
| Імя пры нараджэнні | руск.: Вячеслав Константинович Туржанский |
| Род дзейнасці | кінарэжысёр, сцэнарыст, акцёр |
| Дата нараджэння | 4 сакавіка 1891[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 13 жніўня 1976[1] (85 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Вячаслаў Канстанцінавіч Туржанскі (у перыяд эміграцыі — Віктар Туржанскі, Victor ці Viktor Tourjansky, 4 сакавіка 1891, Кіеў — 13 жніўня 1976, Мюнхен) — кінарэжысёр, акцёр, сцэнарыст, мастак кіно і жывапісец. Працаваў у Расіі, Вялікабрытаніі, Германіі, Іспаніі, Італіі, Францыі і ЗША.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся ў сям’і мастака. У 1911 годзе прыехаў у Маскву, вучыўся акцёрскаму майстэрству ў Станіслаўскага (1-я студыя МХТ), з 1912 года здымаўся ў кіно. У 1914 годзе дэбютаваў у якасці рэжысёра.
У 1917—1918 гадах зняў каля дваццаці фільмаў. У прэсы яны выклікалі ў асноўным негатыўныя водгукі. Асноўнай актрысай Туржанскага стала Вольга Бакланава, з удзелам якой ён зняў больш за дзесяць фільмаў.
Да нашых дзён захавалася пяць фільмаў Туржанскага, з іх цалкам «Ідзі за мной» (1917), «Ганьба дома Арловых» (1918), «Баль Госпада» (1918), а часткова — «Пакупнікі душы і цела» (1917), «Грэх і адкупленне» (1919).
У 1917 годзе пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі Туржанскі пераехаў у Ялту. У лютым 1920 года на грэчаскім таварным судне «Пантэра» разам з жонкай актрысай Наталляй Каванько і іншымі супрацоўнікамі кінапрадпрыемства «Таварыства І. Ярмольева» пакінуў Расію і пасяліўся ў Парыжы. Ён змяніў сваё імя на лягчэйшае для французскага вымаўлення і як Віктар Туржанскі да 1925 года зняў пры супрацоўніцтве з прадзюсарамі Іосіфам Ярмольевым, Аляксандрам Каменкай і Ноем Блохам адзінаццаць фільмаў. У 1927 годзе выступіў асістэнтам Абеля Ганса на буйнамаштабным фільме «Напалеон». У 1926 годзе паставіў франка-германскі фільм «Кур’ер цара» паводле рамана Жуля Верна «Міхаіл Строгаў». У 1928—1929 гадах зняў два фільмы ў Германіі: «Волга-Волга» і «Маналеску». Да 1937 года працаваў таксама ў Францыі, Вялікабрытаніі і ЗША.
У 1936 годзе зняў на нямецкай студыі «УФА» прыгодніцкі фільм «Горад Анатоль», а з 1938 года пастаянна працаваў у Германіі. На студыях УФА і «Баварыя» ставіў не толькі забаўляльныя, але і прапагандысцкія фільмы: «Таемны знак ЛБ 17» (1938), «Губернатар» (1939), «Ворагі» (1940).
Пасля Другой сусветнай вайны паспяхова працягнуў сваю кар’еру ў Заходняй Германіі. З 1958 г. працаваў пераважна ў Францыі і Італіі.