Віні-Пух (мультфільм)

Віня-Пых
Віня-Пых;
	казка Алана Мілна «Віня-Пых» 1926 года
Жанр	казка байка
Рэжысёры	Фёдар Савельевіч Хітрук;
На аснове	Віні-Пух
Аўтары сцэнарыя	Барыс Захадэр[d];
Кампазітары	Mieczysław Weinberg[d];
Краіна	СССР;
Прэм’ера	1969 год
IMDb	ID 0211729
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Віні-Пух» — савецкі анімацыйны фільм-казка. Серыя мультфільмаў здымалася ў 1969-72. Рэжысёр Фёдар Савельевіч Хітрук.

На студыі «Саюзмультфільм» пад яго кіраўніцтвам былі створаны тры мультфільмы:

Віні-Пух (1969) — заснаваны на першым раздзеле кнігі.
Віні-Пух ідзе ў госці (1971) — заснаваны на другім раздзеле кнігі.
Віні-Пух і дзень клопатаў (1972) — заснаваны на чацвёртым (аб страчаным хвасце) і шостым (пра дзень нараджэння) раздзелах кнігі.

Стварэнне мультфільма[правіць | правіць зыходнік]

Сцэнарый напісаў Ф. Хітрук у суаўтарстве з Б. Захадэрам; праца сааўтараў не заўсёды ішла гладка, што стала ў канчатковым рахунку прычынай спынення выпуску мультфільмаў (першапачаткова планавалася выпусціць серыял па ўсёй кнізе^[1]).

Некаторыя эпізоды, фразы і песні (перш за ўсё знакамітая «Куды ідзем мы з Пятачком…») адсутнічаюць у кнізе і складзеныя спецыяльна для мультфільмаў; пазней гэтыя песні Захадэр у некалькі іншай рэдакцыі публікаваў асобным выданнем (кніжка-кардонка для малых «Песенькі Віні-Пуха», К., «Веселка», 1987) і уключаў як прыкладанне ў зборнік «Віні-Пух і многае іншае».

Параўнанне з кнігай[правіць | правіць зыходнік]

З іншага боку, з сюжэту мультфільма выключаны (насуперак волі Захадэра) Крыстафер Робін; у першым мультфільме яго сюжэтная ролю перададзена Пятачку, у другім — Трусу.

Падчас працы над фільмам Ф. Хітрук так пісаў Б. Захадэру аб сваёй канцэпцыі галоўнага персанажа:

Я разумею яго так: ён увесь час напоўнены нейкімі грандыёзнымі планамі, занадта складанымі і грувасткімі для тых дробязных спраў, якія ён збіраецца прадпрымаць, таму планы бурацца пры судотыку з рэчаіснасцю. Ён увесь час трапляе ў няёмкае становішча, але не па дурасці, а таму, што яго свет не супадае з рэальнасцю. У гэтым я бачу камізм яго і характару дзеянні. Вядома, ён любіць пажраць, але не гэта галоўнае^[1].

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

Мультфільм пачынаецца з надпісы:

ЧАСТКА ПЕРШАЯ, у якой мы знаёмімся зь Віня-пыхам і грамадкай Пчолаў, і тут акурат пачынаюцца ўсе прыгоды

Пасля гэтага дыктар пачынае зачытваць тэкст:

Даўным-даўно, напэўна ў мінулую пятніцу, жыў у адной краіне медзведзяня пад імем Віні-Пух. А чаму пад імем? Таму што над яго дзвярыма быў надпіс: "Віні-Пух", а ён пад ёй жыў. Аднойчы Віні-Пух пайшоў у лес, каб трохі паесці - ён заўсёды быў не супраць паесці. Акрамя таго, ён быў паэт і ў вольны час складаў вершы і нават песенькі...

Віні-Пух ходзіць па лесе і спявае песню. Раптам ён наторкаецца на Вялікай Дуб, чуе гудзенне пчол і пасля некаторых разважанняў вырашае падняцца на Дуб, спадзеючыся знайсці зверху мёд. Дабраўшыся да вулля, Віні-Пух спатыкаецца і ляціць уніз.

Віні-Пух падае ў лопух, пасля сваёй няўдачы ён ідзе да свайго сябра - поросёнка Пятачка. Пятачок бярэ з сабой на паляванне стрэльба і блакітны паветраны шарык. Віні вырашае зкупацца ў лужыне, каб пчолы прынялі яго за чорную дажджлівае хмару. Аднак яго план не спрацоўвае, і парася трэба выратаваць таварышча.

Наступствы[правіць | правіць зыходнік]

Цыкл мультфільмаў атрымаў велізарную папулярнасць. Цытаты з яго сталі агульным здабыткам савецкіх дзяцей і дарослых і паслужылі асновай для стварэння ладу Віні-Пуха ў савецкім гумарыстычным фальклоры. Усяго ў гутарковую гаворку гараджан ўвайшла 21 цытата з фільма, палова якіх прыпадае на фільм «Віні-Пух і дзень клопатаў»^[2].

За гэты цыкл у ліку іншых работ Хітрук атрымаў у 1976 годзе Дзяржаўную прэмію СССР.

Падчас працы над фільмам рэжысёр не ведаў пра існаванне мультфільмаў студыі Дыснея пра Віні-Пуха. Пазней, паводле слоў Фёдара Хітрука, яго версія спадабалася дыснэеўскаму рэжысёру Вольфгангу Райтэрману^[3]^[4]. У той жа час тое, што савецкія мультфільмы былі створаны без уліку выключных правоў на экранізацыю, якія належаць студыі Дыснея, зрабіла немагчымым іх паказ за мяжой і ўдзел у міжнародных кінафестывалях^[5].

Ролі агучвалі[правіць | правіць зыходнік]

Яўген Паўлавіч Лявонаў — Вiнi-Пух
Ія Савіна — Пятачок
Эраст Гарын - асёл Ia-Ia
Анатоль Шчукін - Трус
Зінаіда Нарышкіна - Сава

Зноскі

↑ ^а ^б Памылка ў зносках: Няслушны тэг <ref>; для зносак 2_Zahoder няма тэксту
↑ Памылка ў зносках: Няслушны тэг <ref>; для зносак Arkhipova няма тэксту
↑ Liz Faber, Helen Walters. Fedor Khitruk // Animation unlimited: innovative short films since 1940 (англ.) . — London: Laurence King Publishing, 2004. — P. 154. — 192 p. — ISBN 1856693465.
↑ Юрий Михайлин, Фёдор Хитрук О зарождении идеи фильма. Интервью // Киноведческие записки : журнал. — М.: 21.04.2006. — № 73.
↑ Сергей Капков. Фёдор Хитрук и Фильмы, фильмы, фильмы... (нявызн.) (недаступная спасылка). Аниматор.ру. — авторская версия статьи в журнал «Time out Москва». Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2011. Праверана 18 ліпеня 2009.

[2_Zahoder-1] а ^б Памылка ў зносках: Няслушны тэг <ref>; для зносак 2_Zahoder няма тэксту

[Arkhipova-2] Памылка ў зносках: Няслушны тэг <ref>; для зносак Arkhipova няма тэксту

[Faber-3] Liz Faber, Helen Walters. Fedor Khitruk // Animation unlimited: innovative short films since 1940 (англ.) . — London: Laurence King Publishing, 2004. — P. 154. — 192 p. — ISBN 1856693465.

[Михайлин-4] Юрий Михайлин, Фёдор Хитрук О зарождении идеи фильма. Интервью // Киноведческие записки : журнал. — М.: 21.04.2006. — № 73.

[Капков-5] Сергей Капков. Фёдор Хитрук и Фильмы, фильмы, фильмы... (нявызн.) (недаступная спасылка). Аниматор.ру. — авторская версия статьи в журнал «Time out Москва». Архівавана з першакрыніцы 1 лістапада 2011. Праверана 18 ліпеня 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]