Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж  (ВДТК)
Дата заснавання 29 мая 1987[1]
Тып прафесійна-тэхнічны каледж[d]
Дырэктар Аляксандр Міхайлавіч Ласякін
Студэнтаў 2 059[1] і 1 480[1]
Размяшчэнне Сцяг Беларусі Віцебск
Адрас 210033, Віцебск, вуліца Лазо, 113а
www.vgtk.by

Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж (ВДТК) — сярэдняя спецыяльная навучальная ўстанова ў Віцебску. Размешчаны па адрасе вуліца Лазо, 113а.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

7 мая 1955 года быў выдадзены загад аб адкрыцці вячэрняга тэхнікума лёгкай прамысловасці на базе дзеючых прадпрыемстваў горада Віцебска: швейнай фабрыкі «Сцяг індустрыялізацыі» і дыванова-плюшавага камбіната.

У 1971 годзе быў створаны Віцебскі індустрыяльны тэхнікум.

У 1973 годзе тэхнікум лёгкай прамысловасці парайменаваны ў Віцебскі тэхналагічны тэхнікум і распачата падрыхтоўка спецыялістаў па дзённай, вячэрняй і завочнай формах навучання. З 1978 года тэхнікум з’яўляецца базавай сярэдняй спецыяльнай навучальнай установай для ССНУ горада Віцебска.

Загадам Міністэрства вышэйшай і сярэдняй спецыяльнай адукацыі БССР № 178 ад 29 мая 1987 года «Аб рэарганізацыі Віцебскіх індустрыяльнага і тэхналагічнага тэхнікумаў» быў створаны Віцебскі індустрыяльна-тэхналагічны тэхнікум.

У 2000 годзе Віцебскі індустрыяльна-тэхналагічны тэхнікум быў ператвораны ў Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж. У 2012 годзе Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж быў пераназваны ў Віцебскі дзяржаўны індустрыяльна-будаўнічы каледж. У 2014 годзе Віцебскі дзяржаўны індустрыяльна-будаўнічы каледж быў рэарганізаваны шляхам далучэння да яго ўстановы адукацыі «Віцебскі дзяржаўны прафесійны ліцэй № 2 будаўнікоў».

У 2016 годзе вернута назва Віцебскі дзяржаўны тэхнічны каледж. У тым жа годзе да яго быў далучаны Віцебскі станкаінструментальны каледж.

Спецыяльнасці[правіць | правіць зыходнік]

  • Архітэктура жылых і грамадскіх будынкаў;
  • Будаўніцтва, утрыманне і рамонт аўтамабільных дарог і транспартных аб’ектаў;
  • Будаўніцтва і эксплуатацыя будынкаў і збудаванняў;
  • Аўтасэрвіс;
  • Электроніка механічных транспартных сродкаў;
  • Вылічальныя машыны, сістэмы і сеткі;
  • Тэхналагічнае абсталяванне машынабудаўнічай вытворчасці;
  • Тэхнічнае абслугоўванне тэхналагічнага абсталявання і сродкаў робататэхнікі ў аўтаматызаванай вытворчасці;
  • Вытворчасць жалезабетонных вырабаў і канструкцый.

Вядомыя выпускнікі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]