Гімн Аргенціны

Нацыянальны гімн Аргенціны
Himno Nacional Argentino
Імна Насьёналь Архентына
Аўтар слоў	Вісентэ Лопес і Планес, 1812
Кампазітар	Блас Парэра, 1812
Краіна	Аргенціна
Зацверджаны	1813

Гімн Аргенціны — дзяржаўны гімн Аргенціны. Словы аргенцінскага нацыянальнага гімна былі напісаныя Вісентэ Лопес-і-Планесам, музыка - Бласам Парэра. Песня была прынята ў якасці нацыянальнага гімна 11 мая 1813 года, праз тры гады пасля фармальнага абвяшчэння незалежнасці ад Іспаніі. 11 мая з'яўляецца ў Аргенціне Днём Гімна.

Гісторыя стварэння

24 мая 1812 года Вінцэнтэ Лопес наведаў спектакль «El 25 de Mayo» , прысвечаны рэвалюцыі 25 мая 1810 года. П'еса , напісаная Луісам Амбросіа Марантэ, завяршалася акцёрскім спевам гімна. Лопес адчуў натхненне, і ў тую ж ноч напісаў першыя строфы вершаў, якія пасля замянілі словы Марантэ, для якіх Блас Парэра пісаў музыку.

11 мая 1813 года Генеральны заканадаўчы сход (часовы ўрад) ухваліў у якасці гімна тэкст «Marcha Patriótica» («Патрыятычны марш»), і даручыў кампазітару Бласу Парэра напісаць для іх музыку. Парэра адмовіўся пісаць музыку - словы гімна ўтрымлівалі выпады ў дачыненні да Іспаніі, а Парэра быў іспанцам і баяўся рэакцыі караля. Пасля адмовы, ён быў пасаджаны ў турму, дзе пад пагрозай смяротнага пакарання быў ​​вымушаны напісаць музыку. Партытура была завершана ў адну ноч - Парэра скапіяваў фрагменты твораў, створаных ім раней для тэатральных спектакляў. Пасля гэтага, ён быў вызвалены і пасля пакінуў Аргенціну - доўгія гады пражыў у Рыа-дэ-Жанейра і Іспаніі, дзе памёр.

Скончаная версія ўпершыню была выкананая 14 мая 1813 года ў доме арыстакрата Марыкіта Санчэс дэ Томпсана. Публічнае выкананне гімна адбылося 25 мая таго ж года на начным патрыятычным сходзе ў тэатры ў Буэнас-Айрэсе. Першапачаткова гімн называўся «Canción Patriótica Nacional» («Нацыянальная патрыятычная песня"), а пазней проста «Canción Patriótica» («Патрыятычная песня») У 1847 годзе гімн быў выдадзены пад назвай «Himno Nacional Argentino» («Аргенцінскі нацыянальны гімн» ), і захоўвае гэтую назву да сённяшняга дня.

Тэкст гімна

Сучасная версія

Іспанскі тэкст	Англійскі пераклад
Oíd, mortales, el grito sagrado: «¡Libertad, libertad, libertad!» Oíd el ruido de rotas cadenas, ved en trono a la noble igualdad. Ya su trono dignísimo abrieron las Provincias Unidas del Sud y los libres del mundo responden: «Al gran pueblo argentino, ¡salud!» Y los libres del mundo responden: «Al gran pueblo argentino, ¡salud!» Y los libres del mundo responden: «Al gran pueblo argentino, ¡salud!»	Mortals! Hear the sacred cry: «Freedom, freedom, freedom!» Hear the noise of broken chains, see the noble Equality enthroned. The United Provinces of the South have now opened their very honorable throne. And the free people of the world reply: «We salute the great people of Argentina!» And the free people of the world reply: «We salute the great people of Argentina!» And the free people of the world reply: «We salute the great people of Argentina!»
Estribillo Sean eternos los laureles que supimos conseguir, que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos… ¡o juremos con gloria morir!, ¡o juremos con gloria morir!, ¡o juremos con gloria morir!	Chorus May the laurels be eternal the ones we managed to win, the ones we managed to win. Let us live crowned with glory… or swear to die gloriously! Or swear to die gloriously! Or swear to die gloriously!

Першапачатковая версія

Першапачатковая версія «Marcha Patriótica»:

Іспанскі тэкст	Англійскі пераклад
Oíd, mortales, el grito sagrado: Libertad, libertad, libertad. Oíd el ruido de rotas cadenas, Ved en trono a la noble igualdad. Se levanta a la faz de la Tierra una nueva y gloriosa Nación, coronada su sien de laureles, y a sus plantas rendido un león.	Mortals! Hear the sacred cry: Freedom, freedom, freedom! Hear the noise of broken chains, see noble Equality enthroned. Rises to the heights of the Earth a new and glorious nation, its head crowned with laurels, and at her feet lying a Lion.
Coro Sean eternos los laureles, que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos… o juremos con gloria morir.	Chorus May the laurels be eternal, the ones we managed to win. Let us live crowned with glory… or swear to die gloriously.
De los nuevos campeones los rostros Marte mismo parece animar la grandeza se anida en sus pechos: a su marcha todo hacen temblar. Se conmueven del Inca las tumbas, y en sus huesos revive el ardor, lo que va renovando a sus hijos de la Patria el antiguo esplendor.	From the new Champions their faces Mars himself seems to encourage Greatness nestles in their bodies: at their march they make everything tremble. The dead Inca are shaken, and in their bones the ardour revives which renews their children of the Motherland the ancient splendour.
Pero sierras y muros se sienten retumbar con horrible fragor: todo el país se conturba por gritos de venganza, de guerra y furor. En los fieros tiranos la envidia escupió su pestífera hiel; su estandarte sangriento levantan provocando a la lid más cruel.	Mountain ranges and walls are felt to resound with horrible din: the whole country is disturbed by cries of revenge, of war and rage. In the fiery tyrants the envy spit the pestipherous bile; their bloody standard they rise provoking the most cruel combat.
¿No los véis sobre México y Quito arrojarse con saña tenaz y cuál lloran, bañados en sangre, Potosí, Cochabamba y La Paz? ¿No los véis sobre el triste Caracas luto y llantos y muerte esparcir? ¿No los véis devorando cual fieras todo pueblo que logran rendir?	Don’t you see them over Mexico and Quito throwing themselves with tenacious viciousness? And who they cry, bathed in blood, Potosí, Cochabamba and La Paz? Don’t you see them over sad Caracas spreading mourning and weeping and death? Don’t you see them devouring as wild animals all people who surrender to them?
A vosotros se atreve, argentinos, el orgullo del vil invasor; vuestros campos ya pisa contando tantas glorias hollar vencedor. Más los bravos, que unidos juraron su feliz libertad sostener, a estos tigres sedientos de sangre fuertes pechos sabrán oponer.	To you it dares, Argentinians, the pride of the vile invader; your fields it steps on, retelling so many glories as winner. But the brave ones, that united swore their merry freedom to sustain, to those blood-thirsty tigers bold breasts they will know to oppose.
El valiente argentino a las armas corre ardiendo con brío y valor, el clarín de la guerra, cual trueno, en los campos del Sud resonó. Buenos Ayres se opone a la frente de los pueblos de la ínclita unión, y con brazos robustos desgarran al ibérico altivo león.	The valiant Argentinian to arms runs burning with determination and bravery, the war bugler, as thunder, in the fields of the South resounds. Buenos Ayres opposes, leading the people of the illustrious Union, and with robust arms they tear the arrogant Iberian lion.
San José, San Lorenzo, Suipacha, ambas Piedras, Salta y Tucumán, La Colonia y las mismas murallas del tirano en la Banda Oriental. Son letreros eternos que dicen: aquí el brazo argentino triunfó, aquí el fiero opresor de la Patria su cerviz orgullosa dobló.	San José, San Lorenzo, Suipacha, both Piedras, Salta and Tucumán, La Colonia and the same walls of the tyrant in the Banda Oriental. They are eternal signboards they say: here the Argentinian arm found triumph, here the fierce oppressor of the Motherland his proud neck bent.
La victoria al guerrero argentino con sus alas brillante cubrió, y azorado a su vista el tirano con infamia a la fuga se dio. Sus banderas, sus armas se rinden por trofeos a la libertad, y sobre alas de gloria alza el pueblo trono digno a su gran majestad.	Victory to the Argentine warrior covered with its brilliant wings, and embarrassed at this view the tyrant with infamy took to flight. Its flags, its arms surrender as trophies to freedom, and above wings of glory the people rise the worthy throne of their great majesty.
Desde un polo hasta el otro resuena de la fama el sonoro clarín, y de América el nombre enseñando les repite: «¡Mortales, oíd!: ya su trono dignísimo abrieron las Provincias Unidas del Sud». Y los libres del mundo responden: "Al gran pueblo argentino, ¡salud!	From one pole to the other resounds the fame of the sonorous bugler, and of America the name showing they repeat «Mortals, hear: The United Provinces of the South have now displayed their most honorable throne». And the free people of the world reply: «We salute the great people of Argentina!»
Sean eternos los laureles que supimos conseguir. Coronados de gloria vivamos… ¡o juremos con gloria morir!	May the laurels be eternal, that we knew how to win. Let us live crowned with glory… or swear to die gloriously!