Дабрагост Нарбутавіч

Дабрагост Нарбутавіч
Дабрагост Нарбутавіч
	; Трубы
староста дарсунішскі[d]
Смерць	не раней за 1501 і не пазней за 1506
Род	Нарбуты
Бацька	Нарыбут Яталтавіч
Жонка	Барбара з Ільінічаў[d]
Дзеці	Матыс Нарбут[d] і Крыштаф Нарбут[d]

Дабрагост Нарбутавіч, у хрышчэнні Пётр (сярэдзіна XV ст. — паміж 1501-1506) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага. Намеснік дарсунішскі (зг. 1492).

Біяграфія

Сын літоўскага баярына Нарыбута (Нарбута) Яталтавіча, такім чынам, з першага пакалення роду Нарбутаў герба «Трубы».

У 1492 годзе ездзіў паслом да вялікага магістра Тэўтонскага ордэна па пытаннях удакладнення мяжы, таксама прасіў у Ордэна дапамогі і спрабаваў вербаваць наёмнікаў для вялікалітоўскага войска^[6]. У 1496 годзе меў справу пра чацвёртую частку Нарбучава, якую нябожчык цесць Іван Іллініч купіў у Івана Гурскага і яму падарыў. Кароль Аляксандр рашэннем ад 20 жніўня 1496 года валоданне тым маёнткам Дабрагосту пацвердзіў^[7].

Сям’я

Быў жанаты з дачкой Івана Іллініча. Пані Дабрагостава перажыла мужа і ў 1506 годзе мела справу з Альбрэхтам Гаштольдам пра двор у Астроўні^[7].

Зноскі

↑ Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 62. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q133281776"></a>
↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 275. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>
↑ Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 62–63. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q133281776"></a>
↑ Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 250, 276–277. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>
↑ ^а ^б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 276. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>
↑ Гудавичюс Э. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. Т. 1. — М., 2005.
↑ ^а ^б Сысоева Л. Л. Генеалогия Ильиничей…

Спасылкі

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх

[_a1bebec0ea1b11f9-1] Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 62. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q133281776"></a>

[_23c1cb55be9c8350-2] Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 275. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>

[_ae56b123494e4541-3] Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVI стагоддзях / пад рэд. Р.А. Аляхновіч, С.А. Рыбчонак, А.І. Шаланда — Мір: 2015. — С. 62–63. — 374 с. — ISBN 978-985-90361-2-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q133281776"></a>

[_34cc7505c76822ef-4] Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 250, 276–277. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>

[_798b18f17ac7165d-5] а ^б Пятраўскас Р. Літоўская знаць у канцы XIV—XV ст.: Склад — структура — улада — 2 — Смаленск: 2014. — С. 276. — 386 с. — ISBN 978-5-00076-015-4
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q26713381"></a>

[6] Гудавичюс Э. История Литвы с древнейших времен до 1569 года. Т. 1. — М., 2005.

[ReferenceA-7] а ^б Сысоева Л. Л. Генеалогия Ильиничей…

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]