Дзявяльтава

Мястэчка Дзялтува літ.: Deltuva Герб Краіна Літва Павет Вільнюскі Раён Вількамірскі Сянюнія Дзявяльтаўская Каардынаты 55°14′00″ пн. ш. 24°40′00″ у. д. Першая згадка 1385 Насельніцтва 513 чал. (2011) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Дзялтува на карце Літвы

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Дзявяльтава або Дзявалтаў, таксама Дзя́лтува (літ.: Deltuva) — мястэчка ў Вількамірскім раёне Віленскага павета Літвы, на рацэ Армона. Адміністрацыйны цэнтр Дзявяльтаўская сяюніі.

Размечашна за 6 км на паўночны захад ад Вількаміра. Згодна з сучаснай афіцыйнай літоўскай класіфікацыяй мястэчка належыць да этнаграфічнага рэгіёну Аўкштота.

Гісторыя

Упершыню Дзявяльтава (ст.-бел.: Девяльтово, Девяльтовскій дворъ) згадваецца ў 1385 годзе, цэнтр воласці. Уваходзіла ў склад Вількамірскага павета Віленскага ваяводства. У XV ст. — у валоданні Валімунтавічаў, пазней Кезгайлаў, у XVI ст. — Радзівілаў, у XVII ст. — Падбярэскіх, пазней Грушэўскіх. У 1476 годзе Кезгайлы фундавалі ў Дзявалтаве драўляны касцёл, перароблены да 1570 годзе Радзівіламі на кальвінскі збор. Пры ім існавала школа. Статус мястэчка атрымала ў XVI ст., у 1744 годзе — прывілей на таргі і кірмашы.

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай 1795 года мястэчка апынулася ў складзе Расійскай імперыі.

З 1918 года — у складзе Літвы.

Насельніцтва

• 1897 — 506 чал.
• 1923 — 442 чал.
• 1959 — 361 чал.
• 1970 — 352 чал.
• 1989 — 521 чал.
• 2001 — 550 чал.

Турыстычная інфармацыя

Славутасці

• Кальвінскі збор (XVI ст.)
• Касцёл (1752)

Галерэя

• 
  Руіны збора
• 
  Касцёл
• 
  Сажалка
• 
  Вуліца мястэчка

Літаратура

• Дзявалтаў // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 200—201. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.
• Dziewałtów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom II: Derenek — Gżack (польск.). — Warszawa, 1881. — S. 289.
• Dziewałtów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XV, cz. 1: Abablewo — Januszowo (польск.). — Warszawa, 1900. — S. 465.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дзявяльтава