Перайсці да зместу

Дом Лапухіна — Станіцкай

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гарадская сядзіба
Дом Лапухіна — Станіцкай
руск.: Дом Лопухина — Станицкой
Галоўны будынак сядзібы
Галоўны будынак сядзібы
Краіна  Расія
Г. Масква, вул. Прачысценка  (руск.), 11 Масква
Архітэктурны стыль ампір
Архітэктар А. Р. Грыгор'еў
Будаўніцтва 18171822 гады

Дом Лапухіна — Станіцкай (руск.: Дом Лопухина — Станицкой) — невялікая гарадская сядзіба ў Маскве, у якой цяпер знаходзіцца Дзяржаўны музей імя Л. М. Талстога. Помнік архітэктуры маскоўскага ампіру[1].

У комплекс сядзібы ўваходзяць галоўны дом па чырвонай лініі  (руск.) вуліцы, флігель па лініі Лапухінскага завулка  (руск.), службовыя пабудовы ў двары, белакаменная агароджа з пілонамі брам, якая афармляе праезд у двор, агароджа саду, якая абмяжоўвае тэрыторыю сядзібы з кута і з боку Лапухінскага завулка[1].

Галоўны дом сядзібы меркавана пабудаваны па праекту архітэктара А. Р. Грыгор'ева[1][2].

У 1895 С. У. Салаўёў  (руск.) перабудаваў корпус па Лапухінскаму завулку, у 1897 па праекце А. А. Астраградскага  (руск.) выбудаваны невялікі корпус, які прымыкаў да дваровым службаў. З 1920 г. у доме размяшчаецца Музей Л. М. Талстога; у садзе ў 1972 ўсталяваны помнік пісьменніку (1926, скульптар С. Д. Мяркураў, граніт), які быў перанесены ў 1972 годзе са сквера Дзявочага поля  (руск.).

Да рэвалюцыі ў доме жыў прамысловец і маскоўскі гарадскі галава М. В. Чалнакоў  (руск.)[3]

Галоўны дом і помнік Талстому ставяцца да катэгорыі аб'ектаў культурнай спадчыны федэральнага значэння[4].

Зноскі

  1. а б в Дом Лопухина—Станицкой (руск.)
  2. Москва: Архитектурный путеводитель / И. Л. Бусева-Давыдова, М. В. Нащокина  (руск.), М. И. Астафьева-Длугач. — М.: Стройиздат, 1997. — С. 281-287. — 512 с. — ISBN 5-274-01624-3.
  3. Длугач В. Л., Португалов П. А. Осмотр Москвы. Путеводитель. — 2-е. — М.: Московский рабочий, 1938. — С. 170. — 267 с.
  4. Городской реестр недвижимого культурного наследия города Москвы(недаступная спасылка). Официальный сайт Комитета по культурному наследию города Москвы  (руск.). Архівавана з першакрыніцы 1 лютага 2012. Праверана 2012-9-12.
  • М.А. Ильин, Москва, «Искусство», М., 1970 г.