Дэпалімерызацыя

Дэпалімерызацыя — працэс ператварэння палімера ў манамер або сумесь манамераў. Усе палімеры схільныя да дэпалімерызацыі пры высокіх тэмпературах, як следства росту энтрапіі.

Лімітавая тэмпература[правіць | правіць зыходнік]

Схільнасць палімераў да дэпалімерызацыі вызначаецца іх лімітавай тэмпературай (англ.) (бел.. Пры гэтай тэмпературы энтальпія палімерызацыі роўная росту энтрапіі пры дэпалімерызацыі. Пры тэмпературы вышэй лімітавай хуткасць дэпалімерызацыі перавышае хуткасць палімерызацыі, што перашкаджае фарміраванню палімера^[1].

Значэнні гранічных тэмператур для некаторых арганічных палімераў
Палімер	Лімітавая тэмпература (°C)^[2]	Манамер
поліэтылен	610	CH₂=CH₂
поліізабутылен	175	CH₂=CMe₂
поліізапрэн	466	CH₂=C(Me)CH=CH₂
поліметылметакрылат	198	CH₂=C(Me)CO₂Me
полістырол	395	PhCH=CH₂
політэтрафторэтылен	1100	CF₂=CF₂

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ Carraher Jr; Charles E (2010). "7". Introduction of Polymer Chemistry (2nd ed.). New York: CRC Press, Taylor and Francis. p. 224. ISBN 978-1-4398-0953-2.
↑ Stevens, Malcolm P. (1999). "6". Polymer Chemistry an Introduction (3rd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 193–194. ISBN 978-0-19-512444-6.

[1] Carraher Jr; Charles E (2010). "7". Introduction of Polymer Chemistry (2nd ed.). New York: CRC Press, Taylor and Francis. p. 224. ISBN 978-1-4398-0953-2.

[2] Stevens, Malcolm P. (1999). "6". Polymer Chemistry an Introduction (3rd ed.). New York: Oxford University Press. pp. 193–194. ISBN 978-0-19-512444-6.

[1]

[2]