Жазеф Якаўлевіч Коцін

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Жазеф Якаўлевіч Коцін
Род дзейнасці інжынер, палітык
Дата нараджэння 26 лютага (10 сакавіка) 1908[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 21 кастрычніка 1979(1979-10-21) (71 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Альма-матар
Партыя
Прыналежнасць СССР
Бітвы/войны
Узнагароды і прэміі
Герой Сацыялістычнай Працы
ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Чырвонага Сцяга ордэн Суворава I ступені ордэн Суворава II ступені ордэн Айчыннай вайны I ступені ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Чырвонай Зоркі ордэн Чырвонай Зоркі ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн «Знак Пашаны» медаль «За баявыя заслугі» медаль «За абарону Ленінграда» медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» медаль «Ветэран Узброеных Сіл СССР»
Сталінская прэмія Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР Сталінская прэмія Сталінская прэмія Сталінская прэмія
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жазеф Якаўлевіч Коцін (руск.: Жозе́ф Я́ковлевич Ко́тин; 1908 — 1979) — савецкі навуковец і канструктар танкаў і трактароў. Герой Сацыялістычнай Працы. Лаўрэат чатырох Сталінскіх прэмій. Заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі РСФСР.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 26 лютага (10 сакавіка) 1908 года ў Паўлаградзе, Екацерынаслаўскай губерні (цяпер Днепрапятроўская вобласць, Украіна), у яўрэйскай сям’і, быў пятым дзіцем у сям’і (астатнія 4 дзяўчынкі); у дзяцінстве насіў імя Зэлік. Ратуючыся ад гвалту і рабаванняў, сям’я Коціных збегла з Паўлаграда ў Харкаў. Паступіў у медыцынскі інстытут па патрабаванні бацькоў, але потым перавёўся на аўтамабільны факультэт Харкаўскага політэхнічнага інстытута.

З 1927 года вучыўся ў ХПІ. З 1930 года — у РСЧА. Член УКП (б) з 1931 года. У 1932 годзе скончыў Ваенна-тэхнічную акадэмію імя Ф. Э. Дзяржынскага. У 1932—1937 гадах — інжынер, затым начальнік КБ навукова-даследчага аддзела Ваеннай акадэміі механізацыі і матарызацыі РСЧА. З 1937 года — галоўны канструктар Кіраўскага завода.

У 1941—1943 гадах — намеснік наркама танкавай прамысловасці СССР, галоўны канструктар Чалябінскага трактарнага завода.

Узначальваў работы па стварэнні цяжкіх танкаў КВ-2, КВ-1, КВ-85, ІС-1, ІС-3.

Зноскі