Жылы дом Мікалая Паніна
Славутасць | |
Жылы дом Мікалая Паніна | |
---|---|
руск.: Жилой дом Николая Панина | |
47°12′59,99″ пн. ш. 39°43′03,3″ у. д.HGЯO | |
Краіна | Расія |
Горад | Растоў-на-Доне, Ульянаўская вуліца, дом 39 |
Архітэктурны стыль | мадэрн |
Архітэктар | Я. М. Гулін |
Дата заснавання | 1910-я |
Дата пабудовы | 1910 год |
Статус | Аб’ект культурнай спадчыны РФ № 6100046003 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Жылы дом Мікалая Паніна — будынак у Растове-на-Доне, пабудаваны ў 1910 годзе ў стылі мадэрн[1].
Знаходзіцца па адрасе: Ульянаўская вуліца, дом 39.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Будынак быў пабудавана па праекце архітэктара Я. М. Гуліна на сродкі купца М. А. Паніна[2][3]. Складае адзіны архітэктурны комплекс з стараверскім Пакроўскім саборам, які стаіць побач[1]. У доме Паніна месцілася стараверская багадзельня[2] (па іншых дадзеных — дом кліру[3]). Мікалай Панін з'яўляўся старастам абшчыны старавераў беглапапоўцаў (цяпер Руская дрэўлеправаслаўная царква), і пасля сваёй смерці ён адпісваў свой дом храму. У 1920-я гады будынак быў нацыяналізаваны[1]. Пастановай Кіраўніка Адміністрацыі Растоўскай вобласці № 411 ад 9 кастрычніка 1998 года жылы дом Мікалая Паніна быў узятая пад дзяржаўную ахову як аб'ект культурнай спадчыны рэгіянальнага значэння[4].
Архітэктура
[правіць | правіць зыходнік]Жылы дом Паніна знаходзіцца на Ульянаўскай вуліцы насупраць апсіды стараверскага Пакроўскага сабора[2]. Двухпавярховы будынак мае прамавугольную канфігурацыю ў плане. Парадны фасад акцэнтаваны крайнімі раскрапоўкамі з атыкамі. Паўднёва-ўсходні вугал будынка каранаваны купалам са спічаком. Архітэктурна-мастацкае аблічча пабудовы фармуюць тынкавальны дэкор. Лапаткі, якія знаходзяцца па ўсёй вышыні будынкі, ажыццяўляюць вертыкальнае дзяленне фасада. Вокны першага паверха прамавугольныя, а на другім — маюць паўцыркульныя завяршэнні. Аконныя проймы дэкараваны геаметрычнымі ўстаўкамі. На другім паверсе падвоканныя нішы руставаны, а нішы над вокнамі маюць профіль складанай канфігурацыі[1]. Парадны ўваход з двухстворкавымі дзвярамі знаходзіцца ў правай частцы фасада.
Зноскі
- ↑ а б в г Есаулов Г. В., Черницына В. А. Архитектурная летопись Ростова-на-Дону. — 2-е изд.. — Ростов-на-Дону, 2002. — С. 137—138. — ISBN 5-8456-0489-3.
- ↑ а б в Малаховский Е. И. Храмы и культовые сооружения Ростова-на-Дону. — Ростов-на-Дону: Издательство «NB», 2006. — С. 29. — ISBN 5-98155-014-7.
- ↑ а б История старообрядческой Общины в Ростове-на-Дону(недаступная спасылка). izdrevle.ru. Архівавана з першакрыніцы 24 мая 2016. Праверана 30 верасня 2013.
- ↑ Ростов-на-Дону (объекты культурного наследия регионального значения) . Официальный портал Правительства Ростовской области. Праверана 28 верасня 2013.