Перайсці да зместу

Закон пастаянства саставу

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Закон пастаянства саставу — любое вызначанае хімічна чыстае злучэнне незалежна ад спосабу яго атрымання складаецца з адных і тых жа хімічных элементаў, прычым адносіны іх мас пастаянныя, а адносныя лікі іх атамаў выражаюцца цэлымі лікамі. Адзін з асноўных законаў хіміі.

Сфармуляваны французскім хімікам Жазэфам Луі Прустам каля 1800 года[1].

Закон пастаянства саставу не выконваецца для берталідаў (злучэнняў пераменнага саставу). Аднак умоўна для прастаты састаў шматлікіх берталідаў запісваюць як пастаянны. Напрыклад, састаў аксіду жалеза(II) запісваюць у выглядзе FeO (замест больш дакладнай формулы Fe1-xO).

  1. Brown 2011, с. 10
  • Theodore L. Brown et al. Chemistry: the central science. — 12th ed. — 2011. — ISBN 978-0-321-69672-4.