Зялёная пячураўка (Phylloscopus trochiloides) — пеўчая птушка атрада вераб’інападобных.
Даўжыня цела 10-11 см, размах крылаў 15-21 см. На крыле не заўсёды выразная светлая паласа. Ногі цёмныя. Падобная да пячураўкі-ценькаўкі, крыху большая, з іншым голасам. Падвід P. t. nitidus з жоўтым брывом і палоскай на крыле.
Голас: паўтараемыя гукі, у сярэдняй частцы змешаныя з трэлямі «ціпле-ціпле-ціпле-ційеп-ційеп-ціціпе-ціціпе» або «ці-псіцю-псіцю-псі-ці-ці-ці-псі», спеў тэмпам падобны, як у крапіўніка. Позыў — меладычнае «псі», «цісс» або «псюйль».
Арэал разарваны: Цэнтральная і Усходняя Еўропа, поўнач Турцыі і Каўказ, паласой праз Азію да Ціхага акіяна і «кальцо» вакол Гімалаяў, на поўдні да паўночнай часткі Ірана, поўначы Пакістана і паўночна-заходніх раёнаў Кітая. З канца XIX — пачатку ХХ ст. распаўсюджваецца на захад і поўнач.
Насяляе розныя тыпы лясоў, часцей старыя змяшаныя і не вельмі густыя лясы з добра праграваемай сонцам наземнай расліннасцю, паркі і алеі з хваёвых дрэў, ускрайкі палян і лясоў, лесапасадкі ўздоўж дарог і вадацёкаў, схілы яроў. У гарах звычайна ў ельніку ўздоўж вадацёкаў да 1200 м (на Каўказе да 3000 м над узроўнем мора).
Пералёты від, назіраецца за межамі гнездавога арэала ў Ірландыі, Вялікабрытаніі, на Нармандскіх а-вах, у Францыі, Бельгіі, Галандыі, Нарвегіі, Швецыі, Іспаніі, на Кіпры. Месца зімовак у Паўднёва-Усходняй Азіі (Індыя, Індакітай). На Беларусі рэдкі, пашыраны на гнездаванні ў паўночна-ўсходняй палове краіны пералётны і транзітна мігрыруючы від.
Корміцца насякомымі.
Гняздо ладзіць на зямлі, ахвотней на схілах у густой наземнай расліннасці, часам у пераплеценым карэнні буралому, пад камянямі, у гнілых пнях, расколінах абрываў або шырокіх паўдуплах адразу над зямлёй, старых мурах (звычайна нізка над зямлёй). Яно добра замаскіраванае расліннасцю, уяўляе невялікі шар (моцна выпуклы) з уваходнай адтулінай збоку, з зялёнага моху з прымессю сухой травы і лістоў, раслінных валокнаў, карэньчыкаў. Высцілка з дробнага матэрыялу, часта з валоссем, пухам жывёл і раслін, часам з дадаткам пер’я. Дыяметр 9-15 см.
Яйкі (5-6, часам 3-7) з вострым вузейшым канцом або авальныя, белыя. Памеры: 15 х 11,5 мм.
- P. t. viridanus — Цэнтральная і Усходняя Еўропа, Заходняя i Цэнтральная Азiя;
- P. t. nitidus — поўнач Турцыі, Каўказ, Кубань, Арменiя, Азербайджан, Туркменiя, Iран, Афганiстан (некаторыя аўтары вылучаюць яго ў асобны від — Ph. nitidus Blyth.);
- P. t. trochiloides — Гiмалаi, Тыбет, захад Кiтая;
- P. t. ludlowi — паўночны захад Гiмалаяў;
- P. t. obscuratus — паўночны захад Кiтая;
- P. t. plumbeitarsus — Цэнтральная Азiя i Далёкі Усход (ад р. Нiжняя Тунгуска i ўсходняй часткi Мангольскага Алтая да Ахоцкага мора i Маньчжурыi (некаторыя аўтары вылучаюць яго ў асобны вiд — Ph. plumbeitarsus), можа залятаць у Еўропу.
- Птушкі Еўропы: Палявы вызначальнік / пад рэд. М. Нікіфарава. — Варшава: Навуковае выдавецтва ПНВ, 2000.
