Карлаў мост

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Карлаў мост
Карлаў мост

Карлаў мост (чэшск.: Karlův most) — найстарэйшы пражскі мост, які быў пабудаваны каралём Карлам IV (1346—1378). Аўтарам праекта з'яўляецца майстар Ота. Стагоддзямі быў найважнейшай камунікацыяй, якая звязвала правабярэжную і левабярэжную часткі горада цераз раку Влтаву. Таксама з'яўляецца чацвёртым па старажытнасці каменным мостам у Чэхіі.

Карлаў мост быў пабудаваны на месцы папярэдняга Юдыфінінага моста, які быў разбураны ў 1342 г. Будаўніцтва новага моста пачалося ў 1357 г., пад заступніцтвам Карла IV, і канчаткова скончылася ў 1402 г. Да 1841 г. з'яўляўся адзіным мастом над Влтавай.

Афіцыйна завецца Карлаў мост з 1870 г., да гэтага існаваў пад назвай Пражскі мост або Каменны мост.

Працягласць моста складае 516 метраў у даўжыню і каля 10 метраў у шырыню, мае тры вежы, дзве з якіх знаходзяцца ў Старым горадзе. Упрыгожаны 30 статуямі, пастаўленымі на мост на пачатку 1700 г., большасць з статуй выраблена ў стылі барока.

Ноччу Карлаў мост — гэта спакойнае месца, але з прыходам дня яно становіцца вельмі ажыўленым з шэрагам мастакоў, гандляроў і турыстаў.

Статуі[правіць | правіць зыходнік]

На мосце знаходзіцца 30 статуй выкананых, у асноўным, у гатычным стылі. Большасць статуй была ўзведзена ў 1683 г. і 1714 г. Статуі адлюстроўваюць святых і заступнікаў таго часу. Статуі выканалі вялікія багемскія скульптары: М. Браун, Я. Брокаф і яго сыны Юзаф і Фердынанд.

У пачатку 1965 г. усё статуі заменены копіямі, а арыгіналы былі перавезены ў Нацыянальны музей Чэхіі.

Мост у сучаснай культуры[правіць | правіць зыходнік]

Музычны кліп «Never Tear Us Apart» ад INXS быў запісаны на Карлавым мосце. Частка музычнага відэа «Numbe» ад гурта Linkin Park таксама здымалася на Карлавым мосце. Таксама мост з'яўляецца ў такіх фільмах як «Mission:Impossible» і «XXX» і інш. У беларускай паэзіі Карлаваму мосту прысвечаны верш В. І. Болбаса «На Карлавым мосьце музы́ка іграе на шклянках...»[1].

Зноскі

  1. Палац: літаратурны альманах. Гомель. № 1, 2013 / укл. А. Бароўскі, Г. Лапацін. — Мінск: Кнігазбор, 2014. — С. 180. — ISBN 978-985-7089-29-1.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]