Кароткае XX стагоддзе
Кароткае XX стагоддзе — гістарычны перыяд, які доўжыўся, па думку папулярызатара гэтага тэрміна (упершыню прапанаванага венгерскім навукоўцам І. Берандам) — брытанскага гісторыка-марксіста Эрыка Хобсбаўма, — з 1914 па 1991 гады. Пачаткам гэтага перыяду з’яўляецца Першая сусветная вайна, у выніку якой былі ліквідаваныя Германская, Расійская, Аўстра-Венгерская і Асманская імперыі, а канцом — распад СССР і ўсходняга блока.
Гэта быў час наступлення татальнай вайны, рэвалюцыі ў Расіі, Вялікай дэпрэсіі, заняпаду лібералізму і прыходу дыктатур, аб’яднання антыфашысцкіх сіл ў Другой сусветнай вайне, дэкаланізацыі і канца імперый, «залатой эпохі» пасляваеннага ўздыму і наступных перыяд эканамічных крызісаў, развіццё краін трэцяга свету, узнікненне і распад сацыялістычнай сістэмы[1].
Таксама Хобсбаўм стварыў паняцце «Доўгага XIX стагоддзя» (1789—1914).
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Хобсбаум Э.. Эпоха крайнасцяў. Кароткі дваццатае стагоддзе 1914—1991. — М.: Незалежная Газета, 2004. — 632 с.
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|
