Кастусь Каліноўскі (фільм)

Кастусь Каліноўскі
Кастусь Каліноўскі;
Жанр	нямое кіно і гістарычны фільм
Рэжысёр	Уладзімір Расціслававіч Гардзін;
Сцэнарыст	Уладзімір Расціслававіч Гардзін;
У галоўных; ролях	Мікалай Канстанцінавіч Сіманаў; Барыс Мікалаевіч Ліванаў; Уладзімір Іосіфавіч Уладамірскі; Фларыян Паўлавіч Ждановіч;
Аператар	Навум Рыгоравіч Аптэкман[d];
Кінакампанія	Беларусьфільм
Працягласць	72 хв.
Краіна	СССР;
Мова	руская
Год	1928
IMDb	ID 0250464

«Кастусь Каліноўскі» — героіка-прыгодніцкі фільм рэжысёра Уладзіміра Гардзіна. Зняты на «Белдзяржкіно». Прэм’ерныя паказы адбыліся 14 жніўня 1928 года ў Менску і 4 снежня 1928 года ў Маскве.

Акцёры: Мікалай Сіманаў, Таццяна Булах-Гардзіна, Уладзімір Уладамірскі, Рыгор Ге, Фларыян Ждановіч, Мікалай Камісараў, Барыс Ліванаў, Соф'я Магарыл, Генадзь Мічурын, Барыс Платонаў, Валерый Плотнікаў, Павел Самойлаў, А. Церах, Аляксей Феона, Канстанцін Хахлоў, Кандрат Якаўлеў.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

На беларускіх землях пачынаецца паўстанне. Сяляне захопліваюць абозы з хлебам. Магнаты і шляхта падтрымліваюць іх, імкнучыся да кіраўніцтва і ўз'яднання з Польшчай. Граф Велькапольскі становіцца правадыром дваранства, адным з атрадаў якога камандуе яго сын Станіслаў. Рускі памешчык граф Арлоў эксплуатуе сваіх халопаў. Ясь Рудзянок пасылае сястру Марылю да Кастуся Каліноўскага — лідара паўсталых сялян — з просьбай аб дапамозе. Па загадзе ваеннага генерал -губернатара графа Мураўёва на «уціхамірванне краю» кінутыя казакі. Атрад польскіх канфедэратаў Велькапольскага-малодшага змагаецца з імі, але ў той жа час рабуе сялян. Яся збіваюць. З'яўляецца Каліноўскі з атрадам і кажа Стасю, з якім знаёмы па вучобе ў Пецярбургскім універсітэце: «Не з тымі ваюеш». Дазорцы паведамляюць пра набліжэнне карнікаў. Стась вымушаны прасіць Каліноўскага аб дапамозе. Сялянскі атрад дапамагае разбіць казакоў і захоплівае ўмацаваны замак, дзе Каліноўскі засноўвае сваю стаўку. На базары Марыля раздае лістоўкі, а Кастусь выступае з прамовай, агітуючы сялян. Абодва спрытна хаваюцца ад паліцыі. Між тым Велькапольскі-старэйшы спрабуе перацягнуць сялян на свой бок: ён запрашае іх у свой маёнтак, заводзіць размовы аб зямлі, свабодзе і нацыянальным адзінстве. Прысутны тут Каліноўскі кажа, што мужык не будзе давяраць панам: лозунг народа — хлеб і зямля. Яго спрабуюць схапіць. Сястра Стася Ядвіга, якая ведае Кастуся з юнацтва, хітрасцю дапамагае брату бегчы. Інтарэсы дваран і сялян канчаткова разыходзяцца. Карнікі графа Мураўёва расстрэльваюць удзельнікаў паўстання, а магнаты і шляхта пасылаюць да генерал-губернатара дэлегацыю з петыцыяй аб адданасці цара. Велькапольскі-старэйшы прапаноўвае нават размясціць у яго маёнтку вайсковую частку, каб злавіць Каліноўскага. У гэты час Кастусю атрымоўваецца скрасці, пераапрануўшыся афіцэрам і даведаўшыся пароль, царскую казну. Мураўёў аб'яўляе яго па-за законам . Сялянскі атрад штурмуе і захоплівае замак Велькапольскіх. У паядынку Каліноўскі забівае Станіслава. Але падыходзяць карнікі. Паўстанцы разбітыя. Паўстанне задушана. Каліноўскі схоплены.

Перад пакараннем смерцю з эшафота ён звяртаецца з развітальным словам да народу: «Чуеш, Беларусь! Веру — будзе вольная Беларусь працоўных, рабочых і сялян!» «Чуем!» — Гучыць у адказ.

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Игорь Авдеев, Лариса Зайцева Все белорусские фильмы : каталог-справочник. Игровое кино (1926-1970). — Минск: Беларуская навука, 2001. — Т. 1. — 240 с. — ISBN 985-08-0023-2