Куфар

Агоўскі куфар у экспазіцыі Музея старажытнабеларуская культуры

Куфар (фр.: Coffre), выраб корпуснай мэблі з адкідной ці здымнай верхняй накрыўкай.

Этымалогія

Паходзіць ад лац.: corphinus, утворанага ад грэч.: κόφινος — карзіна, кош.

Рускі адпаведнік — сундук — ад цюркск. сандук, сандык — скрынка, верагодна ад грэч.: συνδοχεῖον.

Гісторыя

Выкарыстоўваецца ў розных культурах, пачынаючы з самых старажытных часоў. У перыяд ранняга сярэднявечча часта быў асноўным і універсальным прадметам мэблі. Мог выконваць ролю стала, стула, ложка і непасрэдна ёмістасці для адзення, прадметаў хатняга побыту, каштоўнасцей. З'яўляецца папярэднікам і правобразам шафы, пастаўлены вертыкальна стаў мець дзве дзверцы, шуфлядкі.

Дзякуючы кансерватыўнай і практычнай народнай культуры захаваліся да нашых дзён тыпы куфраў старажытных архаічных канструкцый.

Прызначэнне

Выкарыстоўваецца для захоўвання адзення, іншых прадметаў хатняга ўжытку, а таксама прадуктаў харчавання (зерня, сала, інш.)

Спасылкі

• КУФАР, скрыня

Гл. таксама

• Агоўскія куфры
• Давыд-Гарадоцкія куфры