Лубянская плошча
| Славутасць | |
| Лубянская плошча | |
|---|---|
| руск.: Лубянская площад | |
 | |
| 55°45′34″ пн. ш. 37°37′37″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
| Месцазнаходжанне | |
 |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Лубянская плошча (руск.: Лубянская площадь) — плошча ў цэнтры Масквы, непадалёк ад Чырвонай плошчы. Знаходзіцца паміж Тэатральным праездам, Мікольскай вуліцай, Новай плошчай, Лубянскім праездам, Мясніцкой вуліцай, вуліцай Вялікая Лубянка і Гарматнай вуліцай.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]Назва Лубянка ўпершыню згадана ў летапісе у 1480 годзе, калі Іван III загадаў наўгародцам, выселеным у Маскву пасля падзення рэспублікі, сяліцца ў гэтым месцы. Менавіта пры ўдзеле наўгародцаў была пабудавана царква Святой Сафіі, па прыкладу Сафійскага сабора ў Ноўгарадзе, і менавіта яны назвалі гэты раён Лубянкай, у гонар Лубяніц — раёна Ноўгарада.
У 1926 годзе плошча была перайменаваная ў плошчу Дзяржынскага, у гонар Фелікса Дзяржынскага, заснавальніка ВЧК — савецкай службы дзяржбяспекі. Адначасова была пераназваная і вуліца Вялікая Лубянка ў вуліцу Дзяржынскага. У 1991 годзе плошчы было вернута ранейшая назва — Лубянская плошча.